کمپانی HTC یکی از معروف‌ترین برندهای دنیای گجت‌ها می‌باشد که تاسیس آن به سال 1997 بر می‌گردد. این برند تایوانی یکی از برترین برندهای دنیا محسوب میشود، بطوری که در سال 2011 جزو صد برند برتر دنیا شناحته شد. گستره فعالیت این کمپانی با دارا بودن نزدیک به 20 هزار کارمند، شامل تولید نوت بوک، اسمارت‌فون، تبلت و گجت‌های پوشیدنی میشود.
در آغاز فعالیت، هدف اصلی این شرکت تولید نوت‌بوک بود، اما پس از یک سال از تاسیس، HTC یکی از اولین دستگاه‌های لمسی را طراحی کرد که شاید بتوان گفت نمونه اولیه تبلت‌های امروزی بود. با آغاز قرن بیست و یکم این کمپانی با توافق‌هایی که با مایکروسافت امضا کرد به تولید گوشی‌های ویندوزی دست زد و تبدیل به یکی از پیشگامان تولید گوشی‌های هوشمند (اسمارت‌فون) شد. در سال 2008 نیز اولین گوشی اندرویدی اچ‌تی‌سی عرضه شد که نقطه عطفی بر تاریخ این شرکت می‌باشد. بگونه‌ای که امروزه شاید بیش از صد گوشی اندرویدی از این برند روانه بازارهای جهانی شده است. با این وجود هنوز هم گوشی‌های ویندوزفونی از HTC عرضه میشود، اما به دلیل محدودیت در تولید آنها و در دسترس نبودن آنها، هدف ما در این مطلب فقط بررسی گوشی‌های اندرویدی است.
قاعده کلی درباره گوشی‌های HTC
گوشی‌های امروزی اچ‌تی‌سی را می‌توان به سه خانواده دیزایر، باترفلای و وان تقسیم کرد. سری One که گل سر سبد تایوانی‌ها می‌باشد خود به دو دسته سری M و سری E مشتق شده که سری M معروف به پرچمدار htc است. در کل سری One محصولات بالارده این برند است. سری Butterfly نیز شامل تعداد محدودی از گوشی‌های بالارده است که عرضه محدودی دارد و بیشتر برای کشورهای آسیای شرقی عرضه میشود و در بازار ایران به ندرت یافت میشود. اما درباره سری Desire یک قاعده کلی وجود دارد. گوشی‌های دیزایری که با شماره‌های 2 ، 3 و 4 (مانند Desire 310 که از سری دیزایر 3 است) گوشی‌های پایین‌رده و ارزان قیمت htc هستند. سری 5 ،6 و 7 گوشی‌های میان‌رده دیزایر هستند و بالاخره سری 8 مانند دیزایر 826، گوشی‌های میان‌رده رو به بالا این کمپانی می‌باشند.
طراحی
همواره کمپانی htc بخاطر طراحی‌های زیبای خود در محصولاتش مورد تعریف و تمجیدهای فراوانی قرار گرفته است. بطوری که گوشی HTC One و One M8 لقب بهترین طراحی در دنیای اسمارت‌فون ها را در زمان عرضه به خود اختصاص دادند. همچنین این کمپانی از پیشگامان طراحی بدنه گوشی یکپارچه فلزی می‌باشد که در گوشی‌های One M8 و One M9 می‌توان مشاهده کرد. سایر گوشی‌های این برند نیز از طراحی زیبایی برخوردارند و خوش‌دست بودن این محصولات از نقاط قوت آنها محسوب میشود.
دوربین
از دیگر بحث‌های جنجالی در مورد اچ‌تی‌سی، بخش دوربین می‌باشد که با مطرح کردن دوربین‌های اولتراپیکسلی تغییراتی را در دنیای دوربین‌های گوشی اعمال کرد. دوربین‌های اولتراپیکسلی که کیفیتی برابر با 4 مگاپیکسل دارند به جای بالا بردن تعداد پیکسل‌های دوربین، ابعاد و اندازه‌های پیکسل را بالا می‌برند. بدین شکل که یک دوربین اولتراپیکسلی کیفیتی به مراتب بهتر از دوربین‌های 13 مگاپیکسلی در اکثر گوشی موجود در بازار دارند.
اما با عرضه سنسورهای 16 و 20 مگاپیکسلی، HTC کم کم از موضع خود عقب نشینی کرد و تولید این دوربین‌ها را محدود و در دوربین سلفی برخی از گوشی‌ها بکار برد. گوشی One M8 آخرین گوشی بالارده از این کمپانی بود که دوربین اصلی آن از فناوری اولتراپیکسل بهره می‌برد. در گوشی‌های بالارده جدید مانند One M9 – One M9 Plus – One E9 Plus دوربین اصلی بکار برده شده دارای کیفیت 20 مگاپیکسلی می‌باشند.
در گوشی‌های اقتصادی و ارزان قیمت اچ‌تی‌سی نیز کیفیت دوربین‌های بکار برده شده مناسب می‌باشد. بطوری که در اکثر این محصولات سنسورهای 5 مگاپیکسلی برای دوربین اصلی بکار گرفته شده است.
در دسته گوشی‌های میان‌رده نیز بسته به قیمت محصول، دوربین‌های استفاده شده دارای کیفیت‌های 8 و 13 مگاپیکسلی می‌باشند.
موضوع عکس‌های سلفی که در طی چند سال اخیر اهمیت بیشتری برای کاربران و کمپانی‌های سازنده پیدا کرده است، از دید htc نیز پنهان نمانده و این کمپانی نیز به تولید گوشی‌های سلفی مانند Desire Eye با دوربین سلفی 13 مگاپیکسلی با دو عدد فلش LED پرداخته است.
عملکرد و قدرت پردازشی
یکی از نکات مهم در خرید گوشی ، توجه به قدرت پردازشی و عملکرد دستگاه می‌باشد. وقتی صحبت از کارایی گوشی‌های اچ‌تی‌سی به میان می‌آید، بی گمان یاد رابط کاربری اختصاصی این کمپانی که به Sense معروف است، میافتیم. این رابط کاربری یکی از بهترین UI های موجود است که روی دستگاه‌های اندرویدی اجرا میشود. از بسیاری لحاظ‌ها مانند مصرف بهینه انرژی، بارگذاری سریع برنامه‌ها، دسترسی و غیره کاملا بهینه شده و مورد پسند کاربر است.
قدرت پردازشی در گوشی‌های اقتصادی و میان‌رده به هر حال با توجه به بودجه خریدار، گزینه‌های معمول و فراگیر هستند. اما در مورد گوشی‌های بالارده و پرچمدار باید به این واقعیت اشاره کنیم که قدرت پردازشی پرچمداران HTC از قدرت پردازشی پرچمداران کمپانی‌هایی همچون سونی و سامسونگ کمتر می‌باشد. برای مثال بنچمارک‌های انجام گرفته روی پردازش‌های یکسان برای گلکسی S6، ایکسپریا زد 3 پلاس و وان ام 9 نشان می‌دهد که پرچمدار تایوانی کمی از رقبای کره‌ای و ژاپنی خود کندتر عمل می‌کند.
صفحه نمایش
هنگامی که حرف و حدیث‌هایی از معرفی و عرضه پرچمدار جدید اچ‌تی‌سی یعنی One M9 شنیده می‌شد، دو مساله در این پرچمدار انتظار میرفت که حل شده باشد، وجود سنسور اثر انگشت و دیگری صفحه نمایش‌های با وضوح بالای QHD که تایوانی‌ها در هر دو مورد طرافداران خود را نامید کردند. اچ‌تی‌سی برای حل این موضوع و دلجویی از کاربران خود، دو گوشی M9 Plus و E9 Plus را با سنسورهای اثر انگشت و صفحه نمایش‌های QHD عرضه کرد. اما باید به یاد داشته باشیم که تنها فاکتور مهم در کیفیت صفحه نمایش، فقط رزولوشن آن نیست. همانند سایر بخش‌های سخت‌افزاری، عملکرد آن بخش به نرم افزار آن نیز وابسته است. نحوه نمایش رنگ‌ها، داغ بودن رنگ‌ها، سیستم نمایش رنگ‌ها (مانند RGB یا RGBW) و غیره همگی از مسایل مهم در بخش صفحه نمایش هستند که باعث می‌شوند گاها تصاویر بهتری حتی از صفحه نمایش‌های QHD نیز نمایش داده شوند.
گوشی‌های اقتصادی و ارزان قیمت این کمپانی نیز معمولا مجهز به پنل‌های نوع TFT و LCD می‌باشند که عملکرد قابل قبولی ارایه می‌دهند. در برخی گوشی‌های میان‌رده رو به بالا همانند Desire 826 صفحه نمایش‌های FullHD نیز بکار برده شده است.
گستره انتخاب
شرکت اچ تی سی یکی از تولید کننده‌گانی است که پیش‌تر از هر کمپانی دیگر، به عرضه نسخه‌های مختلفی از محصولات ارایه شده شهرت دارد. برای مثال نسخه‌های پرچمدار قبلی یعنی One M8 شامل M8s – M8 Eye- M8 Dual می‌باشند. یا مثلا بعد از گذشت یک ماه از عرضه One M9 نسخه پلاس آن نیز معرفی شد. در گوشی‌های سری دیزایر نیز گاها بعد از عرضه محصولی، نسخه G و یا حتی G Plus آن نیز روانه بازار می‌شوند. این امر باعث میشود دست خریدار حین خرید گوشی بیشتر از قبل باز باشد و با گستردگی دامنه انتخاب، گوشی مورد نظر خود را به راحتی پیدا کند.