دیگر خبری از برند می (Mi) شیائومی که مخصوص گوشی‌های بالارده بود نیست تا اسامی تلفن‌های همراه این خط تولید کوتاه‌تر شوند و شاهد تغییر استراتژی کمپانی چینی برای نامگذاری محصولاتش باشیم. چندی پیش گوشی شبه پرچمدار و بالارده شیائومی 11 تی پرو (11T Pro) را به صورت تخصصی بررسی کردیم و اینک امروز 11 تی (11T) را برای بررسی آورده‌ایم؛ پس با تبلت‌فون همراه باشید.
11T که شباهت زیادی به 11T Pro دارد، به جای اسنپدراگون 888 از تراشه مدیا تک دیمنسیتی 1200 استفاده می‌کند و به جای اینکه سرعت شارژ 120 واتی داشته باشد از سرعت شارژ 67 واتی سود می‌برد. ضمن اینکه اسپیکرهای استریو او را نیز مجموعه Harman/Kardon گسترش نداده‌اند و دیگر خبری تأییدیه Dolby Digital برای صفحه نمایش آن نیست.
با این حال، نمایشگر همان 6.67 اینچی AMOLED با قابلیت نمایش 1 میلیارد رنگ بوده و دارای نرخ بازسازی 120 هرتزی می‌باشد و می‌تواند در محتواهای HDR10+ تا 1000 نیت واحد روشنایی پخش کند. ساختار دوربین عقب هم تغییری نکرده به طوری که لنز اصلی آن 108 مگاپیکسلی و لنز اولترا واید آن 8 مگاپیکسلی است و لنز مکرو آن هم یکی از معدود لنزهای مکرو کارآمد صنعت گوشی‌های هوشمند می‌باشد.
همان باتری 5000 میلی‌آمپری اما، نسبت به 11 تی پرو کمی بیشتر طول خواهد کشید که پر شود زیرا نهایت سرعت شارژ حالا تقریباً نصف شده ولی این احتمال هم وجود دارد که گوشی مورد بحث ما در این زمینه شکننده‌تر باشد.
بدنه شیائومی 11T نیز با بدنه 11T Pro یکسان است. این یعنی جدیدترین پوشش گوریلا گلس ویکتوس روی صفحه نمایش AMOLED کشیده و تأییدیه ضد خاک و قطرات آب IP53 دریافت شده است؛ ویژگی‌هایی که در مقایسه با 11 تی پرو، نقش پررنگ‌تری را در 11 تی ایفا خواهند کرد.
آنباکسینگ و محتویات درون جعبه
11T در همان جعبه سفید معمولی که دیگر مخصوص شیائومی است، فروخته می‌شود. در مرکز نمای جلویی این کارتن یک عدد 11 بزرگ نوشته شده و اسم کامل گوشی هم با فونت کوچکتر در کناره‌ها و پایین قابل مشاهده خواهد بود.
درون جعبه، یک قاب سیلیکونی شفاف (در بالای گوشی)، شارژر 67 واتی و کابل USB-A به USB-C (در زیر گوشی) مشاهده می‌شوند. لوازم جانبی موجود در این جعبه زیاد کامل نیستند ولی خوشبختانه موارد ابتدایی که انتظار داشتیم، قرار داده شده‌اند.
طراحی
همه گوشی‌های شیائومی که در اسامی خود عدد 11 دارند، از شیوه طراحی یکسانی بهره می‌برند تا راحت‌تر تشخیص داده شوند. البته رنگ‌بندی، پوشش رویی و تعداد دوربین‌ها متغیر خواهد بود ولی ماژول‌های بیش از حد بزرگ دوربین عقب همیشه حاضر هستند.
قاب پشتی شیشه‌ای و منحنی باعث شده تا 11 تی و 11 تی پرو از گوشی‌های دارای پسوند لایت (Lite) که کاملاً صاف و صیقلی هستند، متمایز گردند. این انحنای بیشتر به خاطر باتری باظرفیت‌تر بوده و به گوشی اجازه می‌دهد علی‌رغم ضخامت 8.8 میلی‌متری، باریک‌تر به نظر بیاید.
برای نوشتن این مقاله نقد و بررسی تخصصی، از نمونه خاکستری رنگ 11T استفاده شده که پوشش زیر شیشه‌ای آن شبیه آلومینیوم صیقل داده شده می‌باشد. خودِ رنگ را می‌توان خاکستری تیره نامید زیرا گرادیان نیست و فقط در زیر سطح آن ظاهر بافت مانند مشاهده می‌شود. به علاوه، شما می‌توانید در قاب پشتی شاهد لوگوی جدید XIAOMI باشید که جای برند Mi را گرفته است.
لنزهای دوربین عقب، در گوشه بالا سمت چپ و در یک ماژول مستطیل شکل جای‌گیری کرده‌اند. این سنسورها آن‌قدر برآمدگی دارند تا وقتی موبایل را روی سطح صاف یا میزی می‌گذارید، تکان بخورد؛ مشکلی که به آسانی می‌توان با استفاده از قاب ژله‌ای، آن را حل کرد.
همان‌طور که انتظار می‌رفت، قاب پشتی درخشان با پوشش رنگی تیره‌ای که دارد، خیلی راحت اثرات انگشت را جذب می‌کند. البته تمیز کردن این لکه‌ها خیلی آسان خواهد بود ولی این کار یک راه‌حل موقتی و کوتاه‌مدت به شمار می‌آید. برای جلوگیری از بروز چنین مشکلی، می‌توانید یا یکی از دو نمونه آبی یا سفید رنگ شیائومی 11T را بخرید و یا گوشی را در قاب ژله‌ای که همراه با آن فروخته شده، بگذارید که البته این راهکار قطعاً تلفن همراه را بزرگتر از چیزی که هست نشان می‌دهد و زیبایی‌های ظاهری آن را تحت‌الشعاع قرار خواهد داد.
فریم هم کمی انحنا دارد. اگرچه چارچوب آلومینیومی است ولی به خاطر پوشش رنگی به کار رفته روی آن، به هیچ عنوان بالارده به نظر نمی‌آید. به عنوان یک نکته مثبت، این شیوه طراحی یعنی موبایل خوش‌دست‌تر خواهد شد و خطوط مربوط به آنتن هم قابل مشاهده نخواهند بود.
بار دیگر، 11 تی مانند 11 تی پرو تأییدیه ضد خاک و قطرات آب IP53 دارد. این مدرک نمی‌تواند از آسیب دیدن گوشی در مواقع فرو رفتن به زیر آب محافظت کند ولی سبب افزایش مقاومت آن در زمان بارش باران خواهد شد.
گوشی بدون پسوند پرو (Pro)، از محافظ گوریلا گلس ویکتوس روی صفحه نمایش خود بهره برده تا از این نظر با گوشی دارای پسوند پرو برابر باشد. پنل جلویی این تلفن همراه صاف بوده و گوشه‌های گردی دارد و یک نقطه سیاه رنگ در مرکز نوار بالایی نیز به دوربین سلفی 16 مگاپیکسلی جای داده است. ضمن اینکه حاشیه‌های سیاه اطراف نمایشگر نیز به طرز کاملاً منطقی باریک و متعادل هستند.
در بالای نمایشگر، یک خط بسیار باریک دیده می‌شود تا به اسپیکر بالایی جای دهد. همچون رویه این روزهای گوشی‌های هوشمند، هیچ خبری از چراغ اعلانات LED نیست ولی صفحه نمایش همیشه روشن (AoD) و ویژگی Breathing Light می‌توانند جبران مافات کنند.
سمت چپ فریم کاملاً خالی است ولی دکمه‌های تعیین میزان ولوم صدا و پاور در سمت راست قرار گرفته‌اند. دکمه پاور همچنین، حکم سنسور اسکنر اثر انگشتی را دارد که همیشه آماده باش و آماده به کار است. سرعت این حسگر و دقتش بسیار بالا می‌باشد ولی اگر وقتی موبایل را در دست گرفته‌اید و آن را بیش از حد لمس می‌کنید و نتیجه‌اش می‌شود هنگ کردن سنسور، نحوه کار کردن آن را از لمس کردن به فشار دادن تغییر دهید.
بالای شیائومی 11 تی یک میکروفون دیگر و چندین بریدگی هم برای دومین اسپیکر دیده می‌شود.
دیگر اسپیکر در پایین فریم حضور یافته تا با اسپیکر بالایی کاملاً در توازن باشد. پورت USB-C هم در اینجا دیده می‌شود و همراهی‌کننده آن نیز میکروفون اصلی و سینی دوتایی قرار دادن سیمکارت می‌باشند. توجه داشته باشید که خبری از اسلات قرار دادن مموری کارت نیست.
طول، عرض و ضخامت شیائومی 11T به ترتیب 164.1*76.9*8.8 میلی‌متر است تا 1 میلی‌متر ضخیم‌تر و 8 گرم سنگین‌تر از می 11 آی (Mi 11i) باشد. شاید شیوه طراحی باتری مقصر افزایش ضخامت و وزن موبایل به حساب بیاید. با این حال، گوشی مورد بحث ما از نظر اندازه و جرم همسو با دیگر تلفن‌های همراهی می‌باشد که نمایشگر 6.67 اینچی دارند.
11 تی دستگاه بسیار خوش‌دستی بوده و بدنه مقاوم و وزن متعادلی دارد و از اینکه می‌بینیم ضد خاک و قطرات آب است، خرسندیم. پنل پشتی این گوشی لیز و لغزنده خواهد بود ولی فریم مات به خوش‌دست شدن آن کمک شایانی خواهد کرد و باعث خواهد شد حتی بدون قاب محافظ هم بتوانیم این دستگاه را به راحتی در دست بگیریم.
صفحه نمایش
11 تی نمایشگر 6.67 اینچی فول اچ‌دی و AMOLED دارد که به تمامی امکانات لازم و بالارده مجهز شده است. این پنل با نرخ بازسازی 120 هرتزی سازگار بوده و از ویژگی AdaptiveSync سود می‌برد تا سرعت نرخ نوسازی با توجه به محتوای در حال پخش تغییر کند. ضمن اینکه این تلفن همراه به موتور حساس به لمس 480 هرتزی تجهیز شده است. این نمایشگر می‌تواند تا 1 میلیارد رنگ را پخش کرده و فضای رنگی DCI-P3 را پوشش دهد و از کیفیت تصاویر HDR10+ پشتیبانی می‌کند. بر این اساس، پشتیبانی از کیفیت تصاویر Dolby Vision تنها برای 11 تی پرو خواهد بود.
در آزمایش‌های انجام شده، وقتی خودِ کاربر روشنایی صفحه نمایش را افزایش می‌داد، نور آن به 498 نیت رسید ولی وقتی این کار به عهده خودِ گوشی گذاشته شد تا به طور اتوماتیک آن را انجام دهد، حداکثر روشنایی به 798 نیت افزایش یافت. نتایج به دست آمده، از نمرات کسب شده توسط 11T Pro به مقدار بسیار ناچیزی کمتر هستند ولی به خاطر اینکه در یک پنل OLED مشاهده می‌شوند، از صفحه نمایش‌های متعددی که نهایتاً روشنایی 600 نیتی دارند، برتر خواهند بود.
منوی نمایش رنگ‌ها در شیائومی 11T، گزینه‌های متعددی برای تغییر نحوه پخش شدن رنگ‌ها ارائه کرده که عبارتند از چندین آپشن از پیش تعریف شده، چرخه رنگی و تعدادی اسلایدر. حالت پیش‌فرضی که روشن شده، Vivid نام دارد و اتفاقاً از فضای رنگی عریضی هم پشتیبانی می‌کند اما در آزمایش‌های DCI-P3 دقت معمولی داشت به طوری که قسمت‌های آبی آن بعضاً سفید و خاکستری دیده می‌شدند. حالت Original اما، برای محتواهای sRGB دقت نسبتاً بالایی ارائه می‌کند و به خوبی کالیبره شده است.
منوی تنظیمات پیشرفته (Advanced) گزینه‌هایی همچون DCI-P3 (دقیق همچون حالت Vivid) و sRGB (کمی دقیق‌تر از حالت Original) دارد. در واقع از اینجاست که می‌توانید با اسلایدرهای مربوطه، دقت رنگ‌های اصلی قرمز، سبز و آبی را تغییر دهید و یا یکی از آپشن‌های Hue، Saturation، Value، Contrast و Gamma را برگزینید. اگر بدانید نحوه کار کردن با این گزینه‌ها چگونه است، قطعاً از وجود آنها لذت خواهید برد.
گزینه AdaptiveSync موجود در تنظیمات صفحه نمایش گوشی‌های شیائومی شاید بیش از حد اغراق‌آمیز باشد زیرا استفاده از عبارت تطبیقی یا Adaptive هم اگرچه مبتدی به نظر می‌آید ولی کاملاً کفایت می‌کند.
هیچ خبری از تنظیم سرعت نرخ بازسازی بر اساس زمان لمس کردن صفحه نمایش وجود ندارد. ضمن اینکه سرعت 60 یا 120 هرتزی که برنامه‌ها در آن اجرا می‌شوند نیز کاملاً بستگی به اپلیکیشنی دارد که با آن کار می کنید. بر این اساس، نرخ نوسازی در زمان حضور در رابط کاربری، نرم‌افزارهای سیستمی، محصولات گوگل، مرورگرها و شبکه‌های اجتماعی 120 هرتزی خواهد بود ولی پخش‌کننده‌های ویدیویی نظیر یوتیوب، نتفلیکس، آمازون پرایم ویدیو و حتی خودِ Mi Video از سرعت 60 هرتزی سود می‌برد.
حتی در اپلیکیشن پیش‌فرض Music (مخصوص اجرای فایل‌های صوتی) نیز سرعت 60 هرتزی خواهد بود حال آنکه در یوتیوب موزیک سرعت نرخ نوسازی به 120 هرتز می‌رسد. هیچ‌کدام از این رویدادها بد نیستند بلکه آنها را صرفاً به خاطر اینکه شواهد و مدارک ارائه کرده باشیم، آورده‌ایم زیرا هر چه به قسمت‌های بعدی مقاله می‌رسیم، می‌بینیم که این نرخ بازسازی سریع به هیچ عنوان بر دوام باتری تأثیر منفی آن‌چنانی نمی‌گذارد.
بد نیست به این نکته هم اشاره کنیم که می‌توانید بازی‌های دارای نرخ نوسازی سریع را در 11T اجرا نمایید. در گیم‌هایی که از سرعت 120 هرتزی پشتیبانی می‌کنند، خودِ صفحه نمایش با این ویژگی سازگار خواهد شد. حتی ابزار Game Turbo هم غالباً اعلام می‌دارد که شتاب نمایشگر بیش از 60 هرتز بوده و روی 100 هرتز است.
سازگار بودن گوشی با کیفیت HDR در دو نرم‌افزار نتفلیکس و یوتیوب نمایان می‌شود و هر دو سایت پخش‌کننده فیلم نامبرده، محتواهایشان را با وضوح مذکور پخش می‌کنند. در این میان، آمازون پرایم ویدیو با این قابلیت همخوانی نداشت و فیلم‌ها را نهایتاً با کیفیت 480p پخش کرد. به نظر می‌رسد آمازون این محصول شیائومی را در لیست سفید دستگاه‌هایی که از کیفیت تصاویر بالاتر پشتیبانی می‌کنند، قرار نداده حال آنکه این موبایل تأییدیه Widevine L1 دارد و نباید محدودیت‌هایی خاصی وجود داشته باشد.
موتور هوشمند پردازشگر تصاویر که در 11T Pro وجود داشت در 11T غایب است ولی نمی‌توانیم شیائومی را به خاطر این تصمیم سرزنش کنیم زیرا ویژگی‌هایی داشت که تقریباً هیچ‌گاه از آنها استفاده نمی‌کردیم. این ویژگی‌ها عبارتند از افزایش رزولوشن ویدیوها، تبدیل کیفیت SDR به HDR و افکت‌های تصویری و الحاق حرکات.
دوام باتری
شیائومی 11T انرژی خود را از یک باتری 5000 میلی‌آمپری دریافت می‌کند که کمی از باتری‌های 4500 میلی‌آمپری موجود در اکثر گوشی‌های بازار باظرفیت‌تر است. به علاوه، این منبع نیرو همانند باتری 11T Pro ظرفیت دارد هرچند در آن موبایل می‌بایست توان تراشه اسنپدراگون 888 تأمین گردد؛ تراشه‌ای که زیاد میانه خوبی با بهینه مصرف کردن انرژی ندارد.
در واقع 11 تی توانست در آزمایش‌های مختلف عملکرد خوبی از خودش به ثبت برساند و 11 تی پرو را در برخی از زمینه‌ها شکست دهد. گوشی مورد بحث ما می‌تواند بیش از 23 ساعت فیلم پخش کند حال آنکه گوشی دارای پسوند پرو 14 ساعت و 27 دقیقه در این آزمون دوام آورد. ضمن اینکه می‌توان در این دستگاه به مدت 14 ساعت و 4 دقیقه بر بستر وای‌فای و با نرخ بازسازی 120 هرتزی وبگردی کرد که بیش از رکورد 12 ساعتی 11 تی پرو می‌باشد. در آزمایش برقراری تماس صوتی هم این تلفن همراه بیش از 30 ساعت دوام آورد که بار دیگر به مدت 7 ساعت فراتر از 11T Pro خواهد بود. چیزی که 11T در آن ضعف دارد، عملکرد استندبای است که سبب می‌شود نمره کلی او به شدت افت کند.
با در نظرگیری تمامی جوانب و رکوردها، استقامت کلی این محصول شیائومی به 98 ساعت می‌رسد.
آزمون وبگردی بر بستر وای‌فای، مطابق معمول زمانی انجام شد که بیشترین نرخ بازسازی فعال شده بود تا صفحات با سرعت 120 هرتزی نمایش داده شوند. در این میان، فعالسازی حالت استاندارد و نرخ نوسازی 60 هرتزی، دوام باتری را به 16 ساعت و 5 دقیقه رساند تا شاهد افزایش 10 درصدی در این زمینه باشیم. البته اعتقاد داریم که نمره به دست آمده در زمان فعال بودن نرخ نوسازی 120 هرتزی قابل‌قبول است. با این حال، اگر به دوام باتری طولانی‌تر نیاز دارید، می‌توانید از حالت استاندارد بهره ببرید.
سرعت شارژ
همراه با شیائومی 11T یک شارژر 67 واتی به فروش می‌رسد که ولتاژ خروجی آن بین 5 تا 20 ولت متغیر بوده و جریان خروجی آن هم در زمان فعال بودن گزینه شارژ سریع، بین 6.2 و 3.25 آمپر است. برای یک آداپتور کامپکت، واقعاً چنین انرژی حداکثری قابل‌قبول می‌باشد.
این شارژر می‌تواند تا 0 تا 100 درصد انرژی باتری را در عرض 41 دقیقه پر کند که 5 دقیقه بیشتر از وعده‌ای خواهد بود که شیائومی داده است. البته نمره به دست آمده در آزمایشی حاصل شد که موبایل کامل روشن مانده بود بنابراین چنان‌چه این دستگاه را خاموش کنید، شاید تغییراتی در رکورد به دست بیاید. البته نمی‌خواهیم نسبت به شارژ شدن تلفن همراه در عرض 40 دقیقه اعتراضی داشته باشیم. در واقع اگر شما تنها 30 دقیقه برای شارژ کردن گوشی‌تان وقت دارید، 86 درصد ظرفیت باتری در این مدت شارژ خواهد شد. مطمئناً تلفن همراه دارای پسوند پرو با شارژر 120 واتی که می‌تواند در 20 دقیقه آن را شارژ کند، عملکرد بهتری دارد ولی تلفن همراه بدون پسوند پرو هم عملکرد واقعاً راضی‌کننده‌ای خواهد داشت.
کیفیت صدا
11T از اسپیکرهای استریویی سود می‌برد که برای یک گوشی ساخت شیائومی واقعاً غیرطبیعی هستند. در پایین یک اسپیکر حضور یافته و در بالا اسپیکر دیگری حاضر شده که صداها را هم به سمت بالا و هم به سمت جلو پخش می‌کند و حکم میکروفون را نیز دارد. مطمئناً این ساختار سبب می‌شود صداهای پخش شده کیفیت بیشتری داشته باشند. در سمت دیگر، این ساختار یعنی در زمان برقراری تماس، بسیاری از صداهایی که می‌شنوید، مستقیم به گوشتان نمی‌خورند تا به نوعی حریم شخصی به خطر بیفتد.
دیگر مورد عجیب 11 تی آن است که دو اسپیکر بالایی و پایینی، همیشه به ترتیب دو کانال چپی و راستی هستند و هیچ فرآیندی نیز نیست که صداهایی که از آنها پخش می‌شوند را در امتداد مسیری اجرا کند که گوشی قرار گرفته است. بر این اساس، اگر موبایل را نادرست و برعکس در دست گرفتید، کانال‌های صوتی سوئیچ نخواهند گردید.
11T از کیفیت صدای Dolby Atmos پشتیبانی می‌کند که به صورت پیش‌فرض روشن است. با این وجود، بر خلاف 11T Pro، در اینجا خبری از برند Harman Kardon نیست. در حالی که شاید با خودتان فکر کنید که این نکته تفاوت فاحشی میان دو گوشی نامبرده به وجود آورده ولی به هیچ عنوان اینگونه نخواهد بود.
علی‌رغم اینکه 11 تی صداها را با شدت کمتری پخش می‌کرد ولی توانست همچون 11 تی پرو نمره توصیفی “خوب” را کسب کند. البته اگرچه وان‌پلاس نورد 2 5G (OnePlus Nord 2 5G) و ریلمی جی تی اکسپلورر (Realme GT Explorer) از نظر شدت صداهای پخش شده بهتر کار کردند ولی محصول شیائومی اصوات را با تعادل بیشتری به گوش ما رساند حال آنکه دو رقیب او در این زمینه اینگونه کار نکردند. به طور کلی 11T اسپیکرهای باکیفیتی دارد که بر خلاف ضعف‌هایش، جزو بهترین ساختارهای بازار به شمار می‌رود.
سیستم عامل و رابط کاربری
11 تی پرو به صورت پیش‌فرض از سیستم عامل اندروید 11 و رابط کاربری MIUI 12.5 بهره می‌برد. انتظار می‌رود که تا پایان سال جاری میلادی MIUI 13 عرضه شود و حدس می‌زنیم گوشی‌های جدیدتر، اولین دستگاه‌هایی خواهند بود که این نسخه از پوسته نرم‌افزاری را دریافت خواهند کرد. با اعضای خانواده 11 تی، شیائومی وعده داده که برای آنها تا سه سال آپدیت سیستم عاملی و تا چهار سال آپدیت امنیتی عرضه خواهد کرد؛ وعده ای که بسیار وسوسه‌کننده خواهد بود.
به هر ترتیب، MIUI 12 مدتی است عرضه شده به همین دلیل خیلی از افراد با آن آشنا هستند.
11T از ویژگی صفحه نمایش همیشه روشن (AoD) پشتیبانی می‌کند. شما می‌توانید این قابلیت را همیشه فعال داشته باشید و یا روشن شدنش را زمان‌بندی نمایید و یا پس از ضربه زدن روی نمایشگر، آن را ببینید که بعد از 10 ثانیه ظاهر شده است. MIUI 12 تم‌های AoD متعددی دارد که این اجازه را دارید تا یکی از آنها را برگزینید تا ظاهر موبایلتان را شخصی‌سازی کنید. به علاوه، امکان سفارشی‌سازی بسیاری از این تم‌ها به وجود آمده است. صفحه نمایش همیشه روشن (AoD) 11 تی از قابلیت Breathing Light پشتیبانی خواهد کرد تا وقتی نوتیفیکیشن جدیدی دریافت کردید، لبه‌های نمایشگر روشن شوند.
شما می‌توانید قفل نمایشگر را با استفاده از سنسور اسکنر اثر انگشت قرار گرفته در قاب کناری باز کنید. راه‌اندازی این حسگر آسان، عملکرد آن سریع و دقتش بالاست. پیشنهاد می‌کنیم که شیوه بازگشایی قفل را به گونه‌ای تنظیم کنید که تنها زمانی قفل باز گردد که حسگر را فشار داده‌اید زیرا این سنسور همیشه آماده به کار ممکن است مدام با انگشت یا کف دستتان تماس داشته باشد به همین دلیل برای مدتی غیرفعال شود و مجبور باشید پین عددی را وارد نمایید. طبیعتاً گزینه بازگشایی قفل صفحه نمایش با تشخیص چهره دو بعدی نیز وجود دارد اما واقعیت آن است که نسبت به سنسور اسکنر اثر انگشت امنیت کمتری خواهد داشت.
مطابق معمول، هوم اسکرین شلوغ بوده و در آن میانبرها، پوشه‌ها و ویجت‌ها قرار می‌گیرند. اگر هم در سمت چپ پنجره مربوطه فعال باشد، Google Discover را مشاهده خواهید کرد.
گوشی‌های بالارده‌ای که از MIUI 12 پشتیبانی می‌کنند، می‌توانند از ویژگی جذاب Super Wallpapers بهره ببرند. خیلی خلاصه بگوییم که لایو والپیپرها تصاویر پس‌زمینه پویایی هستند که وقتی میان صفحات مختلف سوئیچ می‌شوید، روی آنها زوم می‌گردد. البته Super Wallpapers قابلیت به خصوصی به حساب نمی‌آیند ولی باعث بهبود ظاهر سیستم نرم‌افزاری و چشم‌نوازتر شدن آن می‌شوند. در حال حاضر این تصاویر، قسمت‌های مختلفی از MIUI را به شکل بسیار آرام اما جذابی به هم وصل می‌کنند.
حالا پنج گزینه سوپر والپیپر وجود دارد که عبارتند از قله‌های برفی (Snowy Peaks)، زمین (Earth)، مریخ (Mars)، زحل (Saturn) و هندسه (Geometry).
MIUI 12 یک منوی کشویی اپلیکیشن‌ها دارد که به صورت خودکار نرم‌افزارهای شما را دسته‌بندی می‌کند. اولین دسته همه برنامه‌ها را شامل می‌شود. دیگر دسته‌ها هم عبارتند از ارتباطی، سرگرمی، عکسبرداری، ابزارها، موارد جدید و تجاری. شما می‌توانید این دسته‌بندی‌ها را ویرایش و یا حتی کلاً غیرفعالشان کنید.
لازم به ذکر است که اگر علاقه‌ای به منوی کشویی اپلیکیشن‌ها ندارید، می‌توانید آن را به کلی غیرفعال نمایید.
یک ویژگی جذاب موجود در MIUI 12 جداسازی مرکز اعلانات و مرکز کنترل می‌باشد. مشخصاً برای تولید این ویژگی از iOS الهام گرفته شده بنابراین شما می‌توانید با کشیدن انگشت از گوشه بالا سمت چپ به سمت پایین اعلانات را ببینید و با کشیدن انگشت از گوشه بالا سمت راست به سمت پایین مرکز کنترل را مشاهده کنید.
اگر علاقه‌ای به این رابط کاربری ندارید، می‌توانید آن را از تنظیمات غیرفعال کنید تا شاهد همان ظاهر اولیه و معمولی آن باشید.
سوئیچ‌کننده میان برنامه‌ها تغییر خاصی نکرده زیرا تمامی اپلیکیشن‌های اجرا شده اخیر را در دو ستون نمایش می‌دهد. شما می‌توانید روی یک نرم‌افزار انگشت خود را نگه دارید تا شاهد نمایان شدن میانبرهای مخصوص تقسیم صفحه نمایش یا پنجره شناور باشید و یا هر برنامه را به سمت چپ یا راست بکشید تا نهایتاً بسته شود. یک دکمه جدید پنجره شناور تعبیه شده که همراه با MIUI 12 از آن رونمایی به عمل آمد. شما می‌توانید برخی از اپلیکیشن‌ها را در یک پنجره شناور روی هر چیزی قرار دهید. البته فقط می‌توان در آنِ واحد یک پنجره شناور داشت.
اگر علاقه‌ای به سوئیچ کننده میان برنامه‌ها در رابط کاربری MIUI ندارید، می‌توانید از همان روش کلاسیک اسکرول کردن به صورت افقی بهره ببرید که در آن کارت‌ها به صورت عمودی دیده می‌شوند.
تم‌ها جزو ویژگی‌های مهم MIUI به شمار می‌آیند و حالا شاهد حضور آنها در سیستم نرم‌افزاری 11 تی نیز هستیم. شما می‌توانید موارد جدید را از استور مربوطه هم دانلود کنید تا تصاویر پس‌زمینه، آهنگ زنگ، آیکون‌های سیستمی، فونت سیستم و حتی بخش صفحه نمایش همیشه روشن (AOD) تغییر نمایند.
شیائومی MIUI 12 را با چند ویژگی حفاظت از حریم شخصی نیز همراه کرده است. زمانی که مواردی مانند تصاویر یا ویدیوها را به اشتراک می‌گذارید، می‌توانید اطلاعات موقعیت مکانی ثبت شده همراه با آنها یا سایر داده‌ها نظیر اطلاعات دستگاه را پاک و از حریم شخصی خود بهتر محافظت کنید. این قابلیت در همان دفعه اول که اقدام به اشتراک‌گذاری می‌نمایید، از شما سؤال خواهد پرسید ولی گزینه مربوطه وجود دارد تا اگر نظرتان عوض شد، آن را از درون منو تغییر دهید.
در MIUI یک اپلیکیشن به نام Security وجود دارد که گوشی را اسکن می‌کند تا بدافزارها را شناسایی، لیست سیاه برنامه‌ها را مدیریت، نحوه استفاده از اینترنت داده بسته‌ای را محدود، شیوه استفاده از انرژی باتری را مدیریت و مقداری از فضای رم را آزاد کند. به علاوه، این برنامه قادر است مجوزهای مربوط به اپلیکیشن‌های نصب شده را مدیریت نماید و به شما اجازه دهد نحوه استفاده برخی برنامه‌ها از انرژی باتری را مشخص و در صورت نیاز برای بعضی از آنها محدودیت تعیین نمایید.
MIUI 12 دارای اپلیکیشن‌های پیش‌فرضی نظیر Gallery، Music Player و Video Player است. در برخی از مناطق، دو برنامه آخر دارای گزینه‌های خرید سرویس‌های اشتراکی هستند. نرم‌افزار Mi Remote هم برای سنسور IR در نظر گرفته شده است.
این رابط کاربری همچنین، باعث بهبود اپلیکیشن Notes شده و گزینه‌های جدیدی برای چک لیست‌ها و مدیریت کارها دارد.
MIUI 12 از حالت تیره پشتیبانی می‌کند و حتی شما می‌توانید آن را در پس‌زمینه‌ها هم اجرا و یا کارایی‌اش را در اپلیکیشن‌های ناسازگار محدود نمایید.
عملکرد و امتیازات بنچمارک
11 تی از تراشه دیمنسیتی 1200 بهره می‌برد که پیشرفته‌ترین محصول 5G مدیا تک می‌باشد که با فرآیند لیتوگرافی 6 نانومتری تولید شده است. ساختار پردازنده مرکزی این قطعه 1+3+4 است که هسته Cortex-A78 آن سرعت 3 گیگاهرتزی دارد. سه هسته بعدی هم Cortes-A78 با سرعت محدودتر 2.6 گیگاهرتزی و در نهایت چهار هسته پایانی نیز Cortex-A55 با حداکثر سرعت 2 گیگاهرتزی می‌باشند. به علاوه، Mali-G77 MC9 نیز پردازنده گرافیکی خواهد بود. دو نمونه دارای حافظه داخلی هم وجود دارد که عبارتند از 128 گیگابایتی (نمونه استفاده شده برای نوشتن این مقاله نقد و بررسی تخصصی) و 256 گیگابایتی. رم هر دوی آنها نیز 8 گیگابایتی است.
در آزمون Geekbench، گوشی مورد بحث ما کمی پایین‌تر از نمرات رایج، امتیاز به دست آورد به طوری که در آزمایش تک هسته‌ای، از وان‌پلاس نورد 2 5G ضعیف‌تر بود ولی توانست اوپو رنو 6 5G (Oppo Reno 6 5G) و ریلمی ایکس 7 مکس 5G (Realme X7 Max 5G) را شکست دهد. گوشی‌های دارای پردازنده اسنپدراگون 778 و اسنپدراگون 780 اما، برتری ناچیزی نسبت به 11 تی دارند. دستگاه‌های دارای تراشه سری اسنپدراگون 800 هم قدرتمندتر هستند حال فرقی نمی‌کند که این چیپست اسنپدراگون 870 است یا 880.
در آزمون چند هسته‌ای، 11T توانست از دیگر گوشی‌هایی که تراشه دیمنسیتی 1200 داشتند، بهتر کار کند هرچند باز هم قافیه را به رقبایش که به اسنپدراگون 870 یا اسنپدراگون 888 مجهز هستند، می‌بازد.
در AnTuTu، این محصول شیائومی با وان‌پلاس نورد 2 یکسان کار می‌کند و ریلمی ایکس 7 مکس 5G را خیلی راحت شکست می‌دهد و باعث می‌شود نمرات بسیار بالایی کسب گردند. دستگاه‌های دارای تراشه اسنپدراگون 778 اما، از 11 تی ضعیف‌تر خواهند بود. این در حالی است که رقبایش که به تراشه‌های بالارده اسنپدراگون مجهز هستند، با فاصله بسیار زیادی در صدر جدول جای‌گیری کرده‌اند.
در آزمایش‌های مربوط به بررسی عملکرد پردازنده گرافیکی، 11T با دیگر موبایل‌هایی که دیمنسیتی 1200 دارند، برابری می‌کند. پردازنده گرافیکی Mali آن نسبت به Adrenoهایی که در اسنپدراگون‌ها حاضر هستند، یک پیشرفت قابل‌توجه به شمار می‌رود به گونه‌ای که با آدرنو 650 موجود در اسنپدراگون 870 یکسان کار می‌کند ولی باز هم در برابر آدرنو 660 به کار رفته در اسنپدراگون 888 حرفی برای گفتن ندارد.
11T در آزمون 3DMark Wild Life (بررسی ثبات پردازنده گرافیکی) توانست خیلی خوب کار کرده و نمره 93 درصدی را به دست بیاورد. در آزمون بررسی عملکرد پردازنده مرکزی اما، عملکرد این دستگاه متزلزل شد به‌گونه‌ای در همان مراحل اولیه ثبات 70 درصدی را کسب کرد. به طور کلی، 11 تی و تراشه دیمنسیتی 1200 شاید در حد اسنپدراگون 870 نباشند ولی بسیار توانمند هستند و می‌توانند نسبت به پولی که می‌پردازید، عملکرد خوبی داشته باشند.
دوربین
دوربین عقب 11 تی شبیه همان دوربین عقبی است که در 11 تی پرو دیده بودیم. در واقع این ساختار در بسیاری دیگر از گوشی‌های شیائومی نظیر می 11 آی (Mi 11i)، به نوعی ردمی نوت 10 پرو (Redmi Note 10 Pro) و حتی می 11 (Mi 11) مشاهده شده بود. خیلی دقیق‌تر بخواهیم بگوییم، می‌بایست اذعان کنیم که 11T لنز اصلی و 108 مگاپیکسلی بزرگتری دارد که دو لنز اولترا واید و تله مکرو آن را همراهی می‌کنند.
لنز اصلی 108 مگاپیکسلی، ISOCELL HM2 ساخت سامسونگ است که 1/1.52 اینچی بوده و سایز هر پیکسل آن به 0.7 میکرومتر می‌رسد. این سنسور که دریچه دیافراگم f/1.75 دارد، یک سنسور 7 عنصری می‌باشد. فیلتر رنگی آن نونا پیکسل بوده و این یعنی 9 پیکسل به یک واحد 1.2 میکرومتری بزرگتر تبدیل می‌شوند و تصاویر پیش‌فرض ثبت شده هم 12 مگاپیکسلی هستند. سیستم فوکوس خودکار تشخیص فاز (PDAF) در این لنز در نظر گرفته شده ولی خبری از سیستم اپتیکال ثابت‌سازی تصاویر (OIS) نیست. لازم به ذکر است که این حسگر از حالت عکسبرداری در شب یا همان Night Mode پشتیبانی می‌کند.
لنز اولترا واید یک سنسور 8 مگاپیکسلی IMX355 ساخت سونی است که دریچه دیافراگم f/2.2 دارد. فوکوس در آن ثابت بوده و Night Mode در این سنسور نیز پشتیبانی می‌گردد.
دوربین مکرو نیز یک لنز 5 مگاپیکسلی S5K5E9 ساخت سامسونگ است که اندازه آن به 1/5 اینچ و اندازه هر پیکسل آن هم به 1.12 میکرومتر می‌رسد. فاصله کانونی این حسگر 50 میلی‌متری و دریچه دیافراگم آن f/2.4 است. فوکوس خودکار برای این لنز در نظر گرفته شده و می‌تواند فواصل 3 تا 7 سانتی‌متری را پوشش دهد.
دوربین سلفی نیز یک لنز 16 مگاپیکسلی با ابعاد 1/3.06 پیکسلی به نام OmniVision OV16A1 است که فیلتر رنگی کواد بایر داشته و اندازه هر پیکسل آن 1 میکرومتری می‌باشد. دریچه دیافراگم این سنسور f/2.4 است و فوکوس ثابت خواهد داشت.
اپلیکیشن دوربین
اپلیکیشن دوربین بسیار ساده و کارآمد می‌باشد هرچند در آن تغییرات جزئی به وجود آمده است. اولاً، برای تغییر حالات عکسبرداری و فیلمبرداری می‌بایست انگشت خود را به سمت راست یا چپ بکشید و یا برای انتخاب مستقیم هر کدام از آنها، انگشتتان را روی حالت مدنظر قرار دهید. در صورتی که انگشت خود را به سمت بالا یا پایین بکشید، میان دوربین جلو و دوربین عقب سوئیچ نخواهید شد بنابراین برای انجام این کار فقط و فقط باید از دکمه کنار شاتر بهره ببرید.
شما می‌توانید با رفتن به تب بیشتر (More) و انتخاب دکمه ویرایش، حالات مختلف را حذف یا مرتب کنید و یا نحوه قرارگیری آنها در صفحه اصلی را تغییر دهید و یا به این گزینه از منوی تنظیمات نیز دست یابید. حالات بلا استفاده همچنان در تب More قرار خواهند داشت ولی برای اینکه به آنها زودتر دسترسی پیدا کنید، می‌توانید از پنجره کشیدنی که در کنار دکمه شاتر جای‌گیری کرده، سود ببرید.
منوی همبرگری شکل (سه خط روی هم) که در انتهایی‌ترین قسمت ممکن حضور یافته، جایی است که در آن گزینه‌های اضافه مانند حالت Super Macro و آیکون تنظیمات را خواهید دید. در کنار این منوی همبرگری شکل، دکمه‌های حالت عملکرد چراغ فلاش LED، HDR، عکسبرداری با هوش مصنوعی (AI)، میانبر گوگل لنز و آپشن‌های مختلف فیلترهای زیبایی را مشاهده خواهید کرد.
تقریباً در آخرین قسمت هم دکمه زوم را می‌بینید که به دو شکل کار می‌کند. اول اینکه می‌توانید روی سه نقطه که جایگزین لنزهای اولترا واید، اصلی و زوم دیجیتالی 2 برابری (2x) هستند ضربه بزنید و یا اینکه ذره‌بین را لمس نمایید و انگشتتان را به کناره‌ها بکشید تا گزینه‌های بزرگنمایی بیشتری مانند 2 برابری (2x)، 10 برابری (10x) و اسلایدر زوم سریع را ببینید.
یک حالت عکسبرداری پیشرفته (Pro) هم تعبیه شده که از طریق آن قادر خواهید بود پارامترهای حین عکسبرداری را خودتان تغییر دهید و به هر کدام از لنزها حتی مکرو دسترسی داشته باشید. شما در این بخش 4 حالت برای تنظیم تعادل نور سفید، اسلایدر کاهش یا افزایش حرارت نور، اسلایدر فوکوس دستی (دارای گزینه تعیین سقف فوکوس که برای لنز مکرو بسیار کارآمد است)، سرعت شاتر و میزان ISO خواهید داشت. ضمن اینکه یک گزینه هیستوگرام زنده و دکمه خطوط شطرنجی نیز در دسترس قرار دارد.
همان‌طور که انتظار می‌رفت، چندین حالت اضافه مانند Long Exposure تعبیه شده‌اند که حالات پیش‌فرض مخصوص به خود نظیر Moving Crowd، Neon Trails، Oil Painting، Light Painting، Starry Sky و Star Trails را دارد. لازم به ذکر است که در اینجا خبری از گزینه Supermoon نیست.
Night Mode و میزان بزرگنمایی 2 برابری برای دو لنز اصلی و اولترا واید در نظر گرفته شده‌اند. حالت عکسبرداری در شب اتوماتیک یا همان Auto Night Mode هم در تنظیمات جای‌گیری کرده که به صورت پیش‌فرض روشن است و به گوشی اجازه خواهد داد که از حالت Night Mode استفاده کند یا خیر. زمانی که نیاز شد از این حالت استفاده گردد، یک پیام پاپ‌آپ نمایش داده خواهد شد که فقط مخصوص لنز اصلی خواهد بود؛ قابلیتی که در زمان Night Mode معمولی دیده نمی‌شود. شیائومی برای هیچ‌کدام از حالات عکسبرداری در شب، امکان تعیین نحوه نورپردازی را نمی‌دهد.
یک حالت فیلمبرداری دوگانه وجود دارد که صفحه نمایش را به دو بخش تقسیم می‌کند و در یک طرف تصاویر نمایش داده شده توسط دوربین سلفی و در طرف دیگر تصاویر نمایش داده شده توسط لنز اصلی را پخش می‌نماید. در نهایت، به افکت‌های سینمایی می‌رسیم که حالات مخصوص به هالیوود را دارند و اتفاقاً شیائومی نیز خیلی روی آنها مانور داده است. این افکت‌ها عبارتند از Magic Zoom، Slow Shutter، Time Freeze، Night-Time-Lapse و Parallel World. لازم به ذکر است که در مورد این حالات در مقاله نقد و بررسی تخصصی شیائومی می 11 مفصل صحبت کردیم.
در نهایت، به خاطر سه میکروفونی که در 11T حاضر هستند، شما می‌توانید گزینه زوم روی صداها در زمان فیلمبرداری را فعال کنید. با این روش، روی سوژه‌های خاص بهتر فوکوس خواهید کرد.
کیفیت تصاویر گرفته شده در روز
11T با لنز اصلی خود می‌تواند تصاویر واقعاً باکیفیتی بگیرد. در واقع باید بگوییم عکس‌های ثبت شده با این دستگاه از عکس‌های ثبت شده توسط 11T Pro باکیفیت‌تر هستند. تصاویر 12 مگاپیکسلی پیش‌فرض از نظر میزان جزئیات غنی بوده و ظاهر طبیعی‌تری دارند به طوری که سوژه‌های نسبتاً پیچیده مانند چمن یا درختان بیش از حد شفاف نشده‌اند.
رنگ‌ها به اندازه کافی اشباع‌شده هستند ولی باز هم نباید این میزان اشباع‌شدگی را فراتر از حد مجاز بدانیم. ضمن اینکه در این تصاویر توازن نور سفید بسیار دقیق می‌باشد تا ظاهر کلی آنها قابل‌قبول به شمار برود. رنج دینامیک هم به اندازه کافی عریض است و فقط و فقط تنها در جاهایی با افت کیفیت روبه‌رو می‌شود که نور شدیدی می‌تابد. لازم به ذکر است که امکان دارد لبه‌های منحنی این محصول شیائومی سبب گردد نقاط پرنورتر را کشیده و در حالت انفجاری به ثبت برسانید.
عکس‌های رزولوشن کامل 108 مگاپیکسلی، با توجه به صحنه مدنظر و سوژه، کیفیت خوبی خواهند داشت و چه‌بسا جزئیات بیشتری را نیز در اختیار شما قرار دهند. مطمئناً نویز بیشتر هم در این تصاویر به چشم می‌خورد و حجم این فایل‌ها نیز به شدت افزایش پیدا می‌کند ولی مشکلی برای دقت رنگ و رنج دینامیک پیش نمی‌آید.
در این میان، جای تعجب دارد که چرا وقتی تصاویر ثبت شده در حالت زوم 2 برابری (2x) را از نمای نزدیک می‌بینیم، با افت محسوس رزولوشن روبه‌رو می‌شویم. البته اگر به فریم بسته‌تری نیاز دارید، شاید معقولانه‌ترین کار همین باشد که در حالت 108 مگاپیکسلی عکسبرداری کنید و با برش دادن، آن چیزی که مدنظرتان هست را در اختیار بگیرید.
لنز اولترا واید نیز در کمال تعجب عملکرد خوبی از خودش نشان می‌دهد. تصاویر ثبت شده توسط این سنسور علی‌رغم 8 مگاپیکسلی بودنشان، شفاف و پر جزئیات هستند و نویز کمی هم دارند و رنج دینامیک نیز قابل‌قبول است. یک مشکل جزئی مربوط به این لنز، به نحوه نمایش رنگ‌ها مربوط می‌شود یعنی جایی که شاهد کاهش اشباع‌شدگی و سرد بودن آنها می‌شویم. با همه اینها، این مشکل به قدری جدی نیست که بخواهیم به خاطر آن عملکرد خوب این لنز را زیر سؤال ببریم.
کیفیت تصاویر گرفته شده در شب و شرایط کم نور
رفتار پیش‌فرض لنز اصلی به اینگونه است که اگر تشخیص داد در جایی نور کمی می‌تابد، حالت عکسبرداری در شب یا همان Night Mode را اعمال کند. البته اگر می‌خواهید بر همه چیز کنترل داشته باشید، می‌توانید گزینه مربوطه را از تنظیمات غیرفعال کنید. پیشنهاد ما روشن نگه داشتن این گزینه است زیرا باعث می‌شود عکس‌های باکیفیتی به ثبت برسانید. در صورت فعال بودن این آپشن، باید منتظر تصاویری باشید که در شرایط کم نور، نورپردازی در آنها به خوبی انجام شده و قسمت‌های سایه‌دار نیز وضوح بالایی دارند. رنگ‌ها همان اشباع‌شدگی خود را حفظ کرده‌اند و هیچ خبری هم از مشکل برای توازن سفیدی نیست. این عکس‌ها به طور کلی شفاف نیستند ولی در جاهایی که نور به خوبی می‌تابد، شفافیت و جزئیات حرف اول را می‌زنند.
حالت Night Mode اصلی باعث بهبود نورپردازی در قسمت‌های سایه‌دار می‌شود و کمک می‌کند تا در جاهایی که تاریک‌تر است، جزئیات بیشتری به چشم بخورند. در این بین، قسمت‌های نورانی و منابع نوری فرقی نخواهند کرد ولی واقعیت را بگوییم که نباید بیشتر از این انتظار داشته باشیم. فرآیندهای شفاف‌سازی بار دیگر همان ظاهر پردازش شده Night Mode را به ارمغان می‌آورند ولی شیائومی رویه مناسبی را در زمان پردازش این تصاویر در پیش گرفته بنابراین نمی‌توانیم به این موضوع اعتراضی داشته باشیم.
بدون هیچ نوع حالت عکسبرداری در شب و غیرفعال بودن حالت خودکار عکسبرداری در شب، تصاویری خواهید گرفت که قسمت‌های نورانی‌تر در آنها کشیده هستند ولی به طور کلی سایه‌ها بهبود پیدا کرده‌اند. شاید این تصاویر در برخی شرایط شفافیت بیشتری داشته و نسبت به خروجی‌های حالت Night Mode واضح‌تر باشند بنابراین اگر صحنه‌ای دارید که کنتراستش کمتر و نورپردازی در آن متعادل‌تر است، شاید خاموش کردن Night Mode خودکار بهتر باشد.
تصاویر گرفته شده در حالت زوم 2 برابری و در زمان فعال بودن Night Mode خودکار، همان ظاهری را دارند که پیش‌تر در منظره‌یاب دیده بودید ولی از نظر برخی از افراد، اصلاً در این حالت فرآیند Night Mode عمل نکرده بود. این عکس‌ها کشیده و نرم هستند اما صحنه‌ای که در آن نورپردازی به خوبی انجام شده، می‌تواند از به وقوع پیوستن این مشکل جلوگیری کند. البته در این خروجی‌ها رنج دینامیک محدودتر می‌گردد.
حالا با فعالسازی Night Mode، قسمت‌های نورانی ظاهر بهتری پیدا خواهند کرد و مناطق سایه‌دار نیز جزئیات بیشتری را نشان می‌دهند. مشکل مربوط به این حالت آن است که برخی بخش‌ها، ظاهر آبرنگی به خود گرفته‌اند. پی بردن به این نکته کار زیاد آسانی نخواهد بود. به هر ترتیب، وقتی این تصاویر را در صفحه نمایش گوشی می‌بینید، نسبت به تصاویری که در زمان غیرفعال بودن Night Mode می‌گرفتید، کیفیت بیشتری دارند.
همین مشکلات در زمان استفاده از لنز اولترا واید در شب‌ها پیدا می‌شوند ولی باید توجه داشته باشید که در چنین شرایطی، بیشتر به Night Mode وابستگی پیدا خواهید کرد. حالت معمولی عکسبرداری، صحنه‌ها را کم نور جلوه می‌دهد و قسمت‌های سایه‌دار را هم تاریک و ترسناک به نمایش می‌گذارد و منابع نوری را نیز کشیده نشان خواهد داد. مشخصاً حالت عکسبرداری در شب تأثیر بسزایی در نحوه به ثبت رسیدن رنگ‌ها می‌گذارد. در واقع تصاویر ثبت شده در حالت معمولی سردتر از چیزی هستند، که باید باشند.
کیفیت تصاویر مکرو
همواره شیائومی را به خاطر به کار بردن لنزهای مکرو پرکاربرد در محصولاتش تحسین کرده‌ایم و حالا لنز 5 مگاپیکسلی با فاصله کانونی 50 میلی‌متری و فوکوس خودکار در 11T نیز یکی از همین لنزهای کاربردی است که می‌تواند تصاویر کلوزآپ باکیفیتی نصیبتان کند. شما با این لنز قادر خواهید بود ریزترین سوژه‌ها را در تصاویری که می‌گیرید (البته در حد 5 مگاپیکسل)، به ثبت برسانید و شاهد رنگ‌های نسبتاً برجسته در آنها باشید.
کیفیت تصاویر پرتره
حالت پرتره در 11 تی سوژه را به خوبی از پس‌زمینه جدا می‌کند و حتی در برخی از شرایط، موهای سوژه را نیز به شکل عجیبی از پس‌زمینه تشخیص داده و متمایز خواهد کرد. جزئیات مربوط به سوژه زیاد و پس‌زمینه تار شده هم طبیعی به نظر می‌آید. یک نکته منفی در مورد این عکس‌ها آنکه خبری از حالت HDR نیست. این در حالی است که این گزینه می‌توانست در شرایطی که نور به اندازه کافی نتابیده، کارآمد باشد.
کیفیت تصاویر سلفی
عکس‌های سلفی ثبت شده با لنز کواد بایر و 16 مگاپیکسلی شیائومی 11T کیفیت زیاد بالایی ندارند زیرا بر خلاف رقمی که لنز دوربین سلفی آن را یدک می‌کشد، جزئیات کاملی در آنها دیده نمی‌شود. نورپردازی هم بسیار ضعیف بوده و سایه‌ها تاریک هستند. رنگ چهره سوژه اما، بد نیست ولی به طور کلی رنگ‌ها ظاهر سرد و بی‌روحی دارند.
حالت پرتره دیگر فرآیند HDR را غیرفعال می‌کند تا سبب شود قسمت‌هایی که از عقب در آنها نورپردازی شده، برجسته به نظر بیایند هرچند در این صحنه‌ها هم نورپردازی از پشت باعث روشن شدن چهره سوژه می‌گردد. جداسازی سوژه از پس‌زمینه برخی اوقات (به خصوص در زمان تشخیص مرز لباس از پس‌زمینه) با ضعف همراه می‌شود.
در مجموع، تصاویر سلفی کیفیت خوبی دارند ولی چنان‌چه عکسبرداری سلفی برایتان از اهمیت ویژه‌ای برخوردارست، شیائومی 11T را نخرید.
ضبط و کیفیت ویدیو
11 تی با لنز اصلی خود می‌تواند فیلم‌های 4K با نرخ 30 فریم بر ثانیه ضبط کند بنابراین دیگر خبری از کیفیت 4K با نرخ 60 فریم بر ثانیه یا کیفیت 8K نیست. لازم به ذکر است که برای بهره‌مندی از این وضوح‌ها، می‌بایست 11 تی پرو را بخرید. چنان‌چه فریم ریت زیاد برایتان اهمیت دارد، می‌توانید با کیفیت 1080p و نرخ 60 فریم بر ثانیه اقدام به فیلمبرداری نمایید. در این میان، لنز اولترا واید نهایتاً قادر خواهد بود فیلم‌های 1080p با نرخ 30 فریم بر ثانیه ضبط کند.
مطابق معمول، کدک‌های متنوعی هم برای فیلمبرداری در نظر گرفته شده‌اند. h.264 سازگارتر بوده و h.265 حجم فایل‌ها را کمتر می‌کند. سیستم ثابت‌سازی الکترونیکی هم در تمامی حالات ایجاد شده و صداها هم با کیفیت استریو ضبط می‌گردند و بیت‌ریت 256 کیلوبیت بر ثانیه دارند.
فیلم‌های 4K با نرخ 30 فریم بر ثانیه ضبط شده توسط لنز اصلی که بیت‌ریت 50 مگابیت بر ثانیه‌ای دارند، برای یک گوشی شبه پرچمدار از کیفیت عالی برخوردارند. در این ویدیوها شاهد جزئیات زیاد و ظاهر طبیعی صحنه‌ها هستیم. توازن نور سفید در حد قابل‌قبول و رنگ‌ها دقیق هستند و رنج دینامیک نیز در حد و اندازه گوشی‌های پرچمدار می‌باشد.
اگر مجبور هستید، می‌توانید در حالت بزرگنمایی 2 برابری فیلم‌های 4K ضبط کنید ولی نباید این ویدیوها را از نمای نزدیک ببینید زیرا در آنها افکت آبرنگی شدیدی وجود دارد که ناشی از زوم دیجیتالی و فرآیند بیش از حد آزاد شفاف‌سازی است. از نمای دور، این فیلم‌ها ظاهر مناسبی دارند و از نظر دقت رنگ و رنج دینامیک مانند لنز اصلی هستند ولی به هیچ عنوان 4K نیستند.
لنز اولترا واید استانداردهای لنز اصلی را ندارد ولی عملکرد او چندان ضعیف هم نیست. این سنسور رنج دینامیک مناسب و میزان جزئیات بالایی دارد که برای فیلم‌های 1080p ضبط شده توسط لنز اولترا واید قابل‌قبول هستند. تنها منفی آنکه، ظاهر این ویدیوها از نظر دقت رنگ و کنتراست کشیده است.
ثابت‌سازی انجام شده در دو لنز اصلی و اولترا واید فوق‌العاده انجام می‌شود البته با این شرط که گوشی را در امتداد یک مسیر نگه دارید و جابه‌جایی آن هم به آرامی صورت پذیرد. شاید خودِ گوشی نتواند برخی از لرزش‌های ناشی از پیاده‌روی و راه رفتن را از بین ببرد ولی اینگونه هم نیست که با کوچکترین حرکتی لرزش و ارتعاش در ویدیوها ثبت شود.
رقبا و آلترناتیوها
با توجه به منطقه محل سکونت و فروشنده، شیائومی 11T تقریباً با قیمت 550 یورویی فروخته خواهد شد. البته قیمتی که گفتیم مربوط به مدل پایه با رم 8 و حافظه داخلی 128 گیگابایتی است وگرنه مدلی که ظرفیت 256 گیگابایتی دارد 50 یورو گران‌تر خواهد بود. همین قیمت‌ها سبب می‌شوند محصول شیائومی با چندین رقیب سرسخت روبه‌رو گردد.
اولین آلترناتیو، 11 تی پرو است که 100 تا 150 یورو گران‌تر خواهد بود. این دستگاه چندین مزیت به خصوص دارد ولی آیا واقعاً این امکانات بااهمیت هستند؟. اولین مزیت آن، تراشه اسنپدراگون 888 است که نسبت به دیمنسیتی 1200 کمی قدرت بیشتری دارد اما در شرایط سخت نشان داده خیلی خوب کار می‌کند. ضمن اینکه سرعت شارژ این تلفن همراه که می‌تواند 0 تا 100 درصد باتری را در عرض 21 دقیقه کامل شارژ کند، بدون شک فوق‌العاده است اما این به معنای آهسته بودن سرعت شارژ مدل غیر پرو که در عرض 41 دقیقه باتری را شارژ می‌کند، نیست. به علاوه، مدل پایه 11T در همه آزمایش‌های دوام باتری عالی کار می‌کند. در ادامه به دوربین می‌رسیم که علی‌رغم سخت‌افزار مشابه موجود در هر دو گوشی، به عقیده ما کیفیت تصاویر 11 تی بیشتر است بنابراین پیشنهاد می‌کنیم 100 یورو را کنار بگذارید و شیائومی 11T را بخرید.
حال که صحبت از کنار گذاشتن پول و صرفه‌جویی شد، بد نیست به وان‌پلاس نورد 2 5G اشاره کنیم که با رم 12 و حافظه داخلی 256 گیگابایتی از نماینده شیائومی ارزان‌تر است. تفاوت قیمتی این دو موبایل 150 یورو خواهد بود. در این بین، نمونه‌ای از آن که رم 8 و حافظه داخلی 128 گیگابایتی دارد، با قیمت تقریبی 400 یورویی فروخته می‌شود. صفحه نمایش محصول وان‌پلاس، از نظر درخشندگی و نرخ بازسازی (سرعت 90 هرتزی) نمی‌تواند با صفحه نمایش محصول شیائومی (سرعت 120 هرتزی) رقابت کند اما این نکته نمی‌تواند زیاد منفی باشد. دوام باتری هر دو دستگاه اما، تقریباً یکسان است. سرعت شارژ Nord 2 5G هم زیاد خواهد بود اما به هیچ عنوان با سرعت 67 واتی 11T یکی نیست. از نظر عملکرد دوربین نیز نماینده شیائومی قطعاً بهتر است. در واقع شاید همین یک نکته آن را به دستگاه بهتری تبدیل نماید.
با هزینه 500 یورویی، می‌توانید گلکسی اس 20 اف ای (Galaxy S20 FE) را بخرید حال آنکه نسخه 5G آن 100 دلار بیشتر برایتان آب خواهد خورد. چه نسخه 4G و چه نسخه 5G محصول سامسونگ شاید قدیمی به نظر بیاید اما در آن می‌توانیم امکاناتی مانند تأییدیه ضد آب و خاک IP68 و دوربین عقب سه‌گانه (متشکل از لنزهای اصلی، تله فوتو با قابلیت زوم 3 برابری و مکرو) را بیابیم. این موبایل اما، با دوربین سلفی خودش هم می‌تواند فیلم‌های 4K با نرخ 60 فریم بر ثانیه ضبط کند و اسلات قرار دادن مموری کارت نیز دارد. در سمت دیگر، شیائومی 11T به راحتی می‌تواند نماینده سامسونگ را در آزمایش‌های دوام باتری با صفحه نمایش روشن شکست دهد و سرعت شارژ به مراتب بیشتری هم دارد که برای خیلی از افراد بااهمیت‌تر خواهد بود.
در پایان، باید ریلمی جی تی اکسپلورر مستر (Realme GT Explorer Master) را هم به عنوان آخرین آلترناتیو معرفی کنیم ولی نکته پیرامون آن، موجودیت محدودش می‌باشد بنابراین می‌توانیم ریلمی جی تی 5G (Realme GT 5G) را یادآور شویم. اسنپدراگون 888 درون این گوشی سریع‌تر از دیمنسیتی 1200 موجود در 11 تی است ولی توجه کنید که در مصارف گیمینگ با افت روبه‌رو می‌گردد. اما آیا این مسئله واقعاً اهمیت دارد؟. محصول شیائومی از هر نظر، دستگاه برتری است. دوام باتری آن طولانی‌تر و صفحه نمایشش باکیفیت‌تر خواهد بود. نماینده ریلمی در دو زمینه نامبرده چندان ضعیف نیست ولی اینگونه هم برداشت نکنید که گوشی بی‌کیفیتی است بلکه برای یک موبایل که 100 یورو ارزان‌تر از 11T قیمت خورده و به همان اندازه رم و حافظه داخلی دارد، قابل‌قبول خواهد بود.
نظر نهایی
چه حالا و چه هر زمان دیگری، 11T بهتر از 11T Pro خواهد بود. اعتقاد داریم که این قانون برای خانواده 11T شیائومی کاملاً درست است. شاید استفاده از دیمنسیتی 1200 به جای اسنپدراگون 888 به معنای سرعت کمتر پردازنده باشد ولی نمرات ثبت شده در آزمایش‌های مختلف (به غیر از عملکرد استندبای نه چندان خوب)، نشان می‌دهند که ما باید سراغ 11 تی برویم و استراتژی شیائومی برای تغییر چیپست موفقیت‌آمیز بوده است. سایر امتیازات به ثبت رسیده در آزمون‌های گوناگون نیز بیانگر این موضوع هستند که 11T گوشی بهتری از 11T Pro می‌باشد. تنها نکته منفی پیرامون این گوشی آنکه، با سرعت کمتری باتری را شارژ می‌کند و در عرض 41 دقیقه انرژی منبع نیرو را از 0 به 100 درصد می‌رساند.
در ادامه به صفحه نمایش می‌رسیم. کیفیت تصویر Dolby Vision و تأییدیه MEMC در کنار نرخ بازسازی 120 هرتزی، به مانند همین موارد در 11 تی پرو پویا نیستند (دو مورد اول در 11T حضور ندارند) ولی به عقیده خیلی از افراد کیفیت تصویر HDR10+ هم کفایت می‌کند و اگر یک گوشی می‌تواند با سرعت 120 هرتزی هم دوام باتری طولانی مدتی داشته باشد، چرا دیگر خودمان را درگیر نرخ نوسازی تطبیقی کنیم. در این بین، چنان‌چه حتماً و حتماً می‌خواهید با کیفیت 4K و نرخ 60 فریم بر ثانیه و 8K فیلمبرداری نمایید، ناچار خواهید بود سراغ 11T Pro بروید.
رقابت سرسختانه در بازار گوشی‌های بالارده و شبه پرچمدار یعنی اینکه در زمان خرید موبایل باید خیلی از جوانب را در نظر بگیرید و بی‌گدار به آب نزنید بنابراین مراقب باشید که تلفن همراهی را خواهید خرید که با اولویت‌های شما سازگارتر است. به طور کلی، ما فکر می‌کنیم شیائومی 11T با توجه به قیمتی که دارد، گوشی باکیفیتی می‌باشد.
نقاط قوت
- شیوه طراحی جذاب و بدنه باکیفیت و ضد قطرات آب
- صفحه نمایش OLED باکیفیت و درخشان و پشتیبانی از فضای رنگی sRGB دقیق و دارای نرخ بازسازی 120 هرتزی و کیفیت تصویر HDR
- سرعت شارژ زیاد
- عملکرد باثبات پردازنده گرافیکی و پردازنده مرکزی
- رابط کاربری روان MIUI و امکان دریافت سه سال آپدیت سیستم عاملی
- کیفیت عالی تصاویر گرفته شده در روز و شب
- کیفیت بالای ویدیوهای ضبط شده توسط لنز اصلی
نقاط ضعف
- عملکرد نه چندان خوب استندبای و به طور کلی تحت‌الشعاع قرار گرفتن دوام باتری
- نداشتن تأییدیه کیفیت تصویر Dolby Vision و MEMC برای صفحه نمایش و تطبیقی نبودن نرخ بازسازی در مقایسه با نرخ نوسازی موجود در 11T Pro
- نبود سیستم اپتیکال ثابت‌سازی تصاویر (OIS)، لنز تله فوتو یا مخصوص زوم
- کیفیت پایین تصاویر سلفی