نقد و بررسی جامع گوشی موتورولا Moto Z Force

امسال لنوو از جدید­­ترین گوشی­‌های پرچم­دار موتورولا رونمایی کرد­­­­. از این گوشی‌های پرچم­دار می­‌توان از Moto Z نام برد که جایگزین Moto X شده و همچنین Moto Z Force که نسخه متفاوتی از Moto Z هست. درواقع گوشی Moto Z Force با هدف جایگزینی گوشی سال گذشته Droid Turbo 2 ساخته شده است. هر دو مدل گوشی Moto Z و Z Force دارای طول و عرض یکسانی هستند و تنها تفاوت ظاهری­‌شان در ضخامت آنهاست.

اگر بخواهیم تفاوت­‌های Moto Z Force و Moto Z را دقیق‌تر بررسی کنیم، Z Force دارای باتری بزرگتری هست (که به علت داشتن ابعاد بزرگتر امری طبیعی است)، همچنین دارای دوربینی با رزولوشن بالای 21 مگاپیکسلی و دارای صفحه نمایش مقاوم‌تری می‌باشد ( اگر از ارتفاع 1.5 متری به سطح صافی بیافتد هیچ مشکلی برای دستگاه بوجود نخواهد آمد). با این مشخصاتی که از Moto Z Force برشمردیم می­‌توان آن را رقیبی درخور و شایسته برای Samsung Galaxy S7 دانست.

هر دو گوشی­‌های Moto Z Force و Samsung Galaxy S7 active ضدآب (البته Z Force فقط دارای مقاومتی جزیی در برابر آب است) و دارای صفحه نمایش­‌های مقاوم هستند و در همه جا از آن‌ها به عنوان گوشی­‌های فوق­‌العاده بادوام و با باطری­‌های بزرگ یاد می­‌شود.

همانطور که اشاره کردیم، یکی از برتری‌های Moto Z Force نسبت به Moto Z، صفحه نمایش نشکن آن است که البته قبلا در مدل­‌های دیگر موتورلا مثل Droid Turbo 2 و Moto X Force بکار رفته بود، اما تفاوت­‌هایی بین این صفحه نمایش­‌ها وجود دارد. برای مثال صفحه نمایش مدل­‌های ذکر شده دارای زاویه دید کمتری نسبت به Z Force هستند و همچنین لنز صفحه‌نمایش آنها پلاستیکی بوده که احتمال خراش برداشتن صفحه نمایش را زیاد می‌کند. درواقع ترکیب مقاومت بسیار بالای گوشی و عدم تاثیر طراحی مقاوم در زیبایی ظاهری دستگاه، اصلی‌ترین دلیل بالا بودن قیمت خرید گوشی Z Force می‌باشد.

طراحی و کیفیت ساخت گوشی Moto Z Force

برای شروع نقد و بررسی گوشی Moto Z Force  به سراغ بخش طراحی و کیفیت ساخت می‌رویم. موتو زد فورس در مقایسه با موتو زد به نازکی کاغذ نیست، اما وزن اضافه (حدود 16 درصد سنگین‌تر نسبت به نسخه پایه) و ضخیم بودن آن (25 درصد ضخیم­‌تر) را باتری حجیم 3,500mAh جبران می­‌کند. هرچند گوشی Z Force به­ اندازه کافی ضخامت دارد که بتواند جک هدفون 3.5mm را ساپورت کند، اما طراحان این گوشی ترجیه داده‌اند همانند نسخه پایه جک 3.5 میلی‌متری را حذف کنند.

گودی در پشت گوشی دیگر وجود ندارد. البته این سبک طراحی قاب پشتی در میان کاربران بسیار طرفدار داشت و حتی شایعه شده بود که اسکنر اثرانگشت در پشت گوشی جای خواهد گرفت، اما با معرفی Moto-Mods اولین دلیل برای جای گرفتن اسکنر اثر انگشت در جلو و همچنین صاف کردن خمیدگی پشت گوشی بود که از زمان Moto X در این سری گوشی‌ها دیده بودیم.

در لبه سمت راست گوشی دکمه‌های پاور و کم و زیاد کردن صدا قرار دارند. محل جایگیری دکمه­‌ها کاملا جدید است. از لحاظ استحکام، میزان پایین رفتن و واکنش پذیری هیچ ایرادی از این دکمه­‌ها نمی‌توان گرفت. نه خیلی سفت هستند و نه خیلی حساس که با هر برخورد تصادفی کار کنند.

اگر بخواهیم از زاویه پشتی گوشی را بررسی کنیم، دو پنل شیشه­‌ای در بالا و پایین پنل پشتی قرار دارد که برای عبور تمامی سیگنال­‌ها برای آنتن­‌های مختلف و ابزارهای ارتباطی مانند بلوتوث و NFC تعبیه شده‌اند. دوربین پشتی نیز با فلش دوگانه LED که در پایین قسمت دایره‌ای دوربین جای گرفته کمی از بدنه گوشی بیرون زده که مساله آزار دهنده‌ای محسوب نمی‌شود.

قسمت پایینی شامل پوگو پین‌ها، کانکتورها ومگنت­­‌های قوی هست که به کاربر اجازه می­‌دهد قابلیت­‌های گوشی را با استفاده از انواع Moto-Mod گسترش دهد.

لبه سمت چپ گوشی فاقد دکمه است. در لبه­ بالایی گوشی میکروفون نویز­گیر و اسلات سیم­‌کارت نانو و کارت حافظه microSD جای گرفته است. لبه­ پایینی تنها شامل پورت USB-C می‌باشد. شایان ذکر است که این گوشی فاقد جک هدفون 3.5mm است، ولی اگر بخواهید از هدفون خودتان استفاده کنید، می­‌توانید با استفاده از مبدل جک 3.5 میلی‌متری به پورت USB Type-C که همراه گوشی عرضه می­‌شود استفاده نمایید.

نهایتا به پنل جلویی گوشی می­‌رسیم. جایی که صفحه نمایش 5.5­ اینچی AMOLED با کیفیت QHD و دو میکروفون در قسمت پایین قرار دارد. در کل گوشی Moto Z Force چهار میکروفون دارد که برای بالا بردن کیفیت دستورات ماژول صدا بکار برده شده است.

این گوشی مانند Moto X جسچرهای حرکتی مشابهی در صفحه نمایش دارد. به عنوان مثال با کشیدن دست روی نمایشگر گوشی می­‌توانید نوتیفیکیشن­‌های از دست رفته را مشاهده نمایید.

شاید در نگاه اول جنس صفحه نمایش موتو زد فورس پلاستیکی بنظر برسد، ولی با دقت بیشتر می­‌توان انعکاس حالت موجی لنز صفحه نمایش را تشخیص داد. در گوشی Moto Z حالت موجی در صفحه نمایش وجود ندارد. دلیل این امر عدم استفاده از تکنولوژی shatterproof است.

پخش کننده خروجی صدای تماس­‌های صوتی در بالای صفحه نمایش به عنوان بلندگو نیز عمل می‌کند و این تنها بلندگوی موجود در گوشی است. آخرین آیتم برای معرفی در بخش جلویی گوشی، دوربین سلفی 5 مگاپیکسلی و فلش­ LED هستند که در بین آنها خروجی صدا قرار دارد.

صفحه نمایش گوشی لنوو Moto Z Force

همانگونه که قبلا ذکر کردیم گوشی Z Force دارای صفحه نمایش 5.5 اینچی از نوع AMOLED و با وضوح تصویر QuadHD می‌باشد. از مزایای پنل AMOLED می­‌توان به نمایش زنده‌تر و زیباتر رنگ‌ها و عملکرد بهتر در فضاهای باز اشاره کرد.

در تنظیمات صفحه نمایش، در حالت پیش‌فرض “Vivid” رنگ­‌ها کاملا مناسب برای چشم­‌ها هستند و در تنظیمات “Standard” از دقت بالایی برای رنگ­‌ها استفاده شده است، اما نه به دقتی که در سایر گوشی­‌ها مشاهده کردیم. در تنظیمات استاندارد، رنگ سفید نا­همگون­‌تر از آنی هست که انتظار می­‌رفت.

به هر حال با نگاه نزدیک­‌تر در زیر نور، حالت موجی لنز­های نمایش غیر شیشه­‌ای قابل تشخیص است. لنز­های نمایشگر Moto Z Force از متریال پلاستیکی ساخته شده­‌اند که نسبت به شیشه­ خالص بیشتر مستعد خش می‌باشد. با این وجود نباید فراموش کرد که این صفحه نمایش نشکن است.

بخش ارتباطاتی Moto Z Force

همانطوری که گفتیم گوشی Z Force مجهز به یک درگاه USB-C است که با استفاده از آداپتور موجود در جعبه گوشی می­‌توان از جک هدفون 3.5mm استفاده کرد. همچنین بخاطر اینکه خبری از جک هدفون اختصاصی نیست، سازندگان گوشی چیپ رادیو FM را برای آن در نظر­ نگرفته­­‌اند.

دیگر ویژگی­‌های ارتباطی این گوشی شامل Wi-Fi a/b/g/n/ac (5GHz)، وای‌فای دایرکت، بلوتوث 4.1 به همراه تکنولوژی LE، ان‌اف‌سی، A-GPS و البته کانکتور Moto-Mod-dock (قابلیت گسترش نامحدود به سیگنال­‌های نمایشگر، انرژی یا اضافه کردن حسگرهای تازه از جمله سنسور حرارتی) می‌باشد.

این گوشی همچنین از ویژگی Android-Pay پشتیبانی می‌کند که حالت پیش­‌فرض سرویس پرداخت گوشی است. اندروید پی با NFC کار می‌کند و در تمامی پایانه‌های tap-to-pay جواب می‌دهد که احتمالا چندان با آن سر و کار نخواهیم داشت.

متاسفانه کابل شارژر و خود شارژر یکپارچه هستند و نمی­‌توان آنها را جدا کرد. همچنین همراه گوشی هیچ­گونه کابلی برای انتقال داده بین کامپیوتر و گوشی ارایه نمی­‌شود و بایستی کابل انتقال داده را جدا تهیه کرد.

طول عمر باتری گوشی موتورولا موتو Z Force

گوشی Z Force دارای یک باتری 3,500 میلی­‌آمپر ساعتی است که 35 درصد بزرگتر از باتری 2,600 میلی‌آمپر ساعتی گوشی Moto Z می‌باشد. اگر از آن دسته کاربرانی هستید که مصرف باتری­‌تان زیاد است، می­‌توانید با تهیه پک Moto-Mod-Power دوام باتری را ارتقا ببخشید.

این گوشی دارای شارژر 30 واتی TurboPower است، در حالی که شارژر Moto Z از نسخه 15 واتی بهره می‌برد. شارژر TurboPower باتری گوشی را در عرض 30 دقیقه از 0 درصد تا 62 درصد می­‌رساند. این شارژر 30 واتی با ولتاژ 5 و 5.7 آمپر کار می­­‌کند که در اصل توان واقعی آن 28.5 وات می‌باشد.

باتری Moto Z Force در آزمون‌های دوام باتری میزان 88 ساعت را از خود ثبت کرده است. جالب است بدانید که این آزمون‌ها برای نسخه پایه این گوشی عدد 53 ساعت را ثبت کرده‌اند. همچنین طول عمر باتری در حالت پخش ویدیو 16 ساعت، وب‌گردی 11 ساعت و مکالمه در شبکه‌های 3G برابر با 22 ساعت می‌باشد.

موتورولا موتو زد فورس در آزمون باتری عملکرد خوبی داشت. در واقع 1 ساعت بیشتر از گوشی Samsung Galaxy S7 edge نسخه اسنپ‌دراگون دوام شارژ داشت. این در حالی است که هر دو گوشی دارای باتری تقریبا هم­‌اندازه، نمایشگر­های AMOLED هم­‌اندازه و پردازنده­‌های مشابه اسنپ‌دراگون 820 هستند. گوشی Moto Z Force همانطور که گفتیم وضعیت بهتری را در زمینه دوام شارژ دارد. علاوه بر موارد گفته شده، ظرفیت باتری نماینده سامسونگ حدود 100mAh بیشتر بوده و Z Force از حسگرهای نوری و حرکتی بیشتری برخوردار است.

برای افرادی که دوست دارند Mod-battery را خریداری کنند، تست­‌هایی با باتری Tumi Power 2300mAh انجام شده با این شرح که این باتری 41 درصد به دوام شارژ گوشی اضافه می­‌کند و حدود یک ساعت و نیم طول می­‌کشد که باتری دشارژ شود.

در زیر طول عمر شارژ گوشی Moto Z Force توسط Power-Pack را در طول دوره شارژ تشریح می­‌کنیم:

• در عرض 30 دقیقه شارژ گوشی را از شارژ 0 درصد به شارژ 15 درصد رساند (68 درصد در Power Pack باقی ماند).
• 1 ساعت شارژ باعث شارژ 30 درصدی باتری گوشی شد (34 درصد در Power Pack باقی ماند).
• پاور پک پس از حدود یک ساعت و نیم شارژ تمام کرد و گوشی 41 درصد شارژ داشت.

رابط کاربری گوشی Motorola Moto Z Force

هنگام اضافه کردن لوازم جانبی Moto از قبیل Moto Voice، موتو اکشن و Moto Display گوشی با vanilla Android (اندروید خام) کار می­‌کند. بسیاری از ویژگی‌های رابط کاربری از گوشی Moto X برگرفته شده است. با بررسی مختصر رابط کاربری این گوشی می‌توان به این نکته پی برد که لنوو هیچ قصدی در اعمال تغییرات در بخش نرم‌افزاری گوشی‌های موتورولا ندارد.

سنسور اثر انگشت در مربعی در حاشیه مشکی زیر صفحه‌نمایش جا خوش کرده که البته این حاشیه مشکی پهنای زیادی هم دارد و متاسفانه طراحان به جای استفاده از این حاشیه برای قرار دادن دکمه‌های اصلی (بازگشت، برنامه‌های باز و خانه)، آن را خالی گذاشته‌اند و در عوض دکمه‌های اصلی بخشی از پایین صفحه نمایش را اشغال کرده‌اند.

همانطور که می‌دانید هیچ کدام از گوشی­‌های Moto X دارای اسکنر اثر انگشت نبودند و برای اولین بار در بین گوشی­‌های موتورولا، گوشی Moto Z Force اینگونه اسکنر اثر انگشت را باب کرد. لنوو یک ویژگی جدیدی را در این گوشی بکار برده است که برای قرار دادن گوشی در حالت sleep لازم نیست هیچ دکمه فیزیکی را بفشارید. هنگامی که صفحه خاموش است، با لمس کردن اسکنر اثر انگشت صفحه روشن می­‌شود و یا به عبارت دیگر از حالت لاک اسکرین خارج می­‌شود. در مقابل هنگامی­ که صفحه روشن است، با قرار دادن هر کدام از انگشتان خود روی اسکنر و نگه­ داشتن آن به مدت تقریبا یک ثانیه گوشی به حالت sleep می­‌رود.

این عملکرد شبیه گوشی­‌های Nexus هست. در هر دوی این گوشی­‌ها با لمس کردن از پایین به بالای صفحه نمایش، صفحه روشن میشود و یا بسته به تنظیمات گوشی، برای آنلاک کردن پترن، پین یا رمز از شما خواسته می‌شود. با لمس و کشیدن از راست به چپ به دوربین خواهید رفت و از چپ به راست به فرمان­‌های صوتی گوگل.

لانچر گوشی بسیار شبیه لانچر گوگل است، ولی تعداد آپشن­‌ها و تم­‌ها کمتر می‌باشد. اگر این لانچر به نظرتان خسته­ کننده است و یا اگر می‌خواهید با آیکون­‌های زیادی کار کنید، می­‌توانید لانچر جدیدی را که مورد دلخواه‌تان می‌باشد روی گوشی نصب کنید.

مجموعه اپلیکیشن­‌ها در یک صفحه فهرست­‌بندی شده­‌اند که می­‌توانید از بالا به پایین پیمایش کنید. یک نوار جستو­جو در بالای صفحه دیده می‌شود. همچنین هیچ پوشه­­‌ای در صفحه اپلیکیشن­‌ها وجود ندارد.

با اسکرول کردن صفحه از بالا به پایین می‌توانید به تاگل‌ها، میان‌برها، تنظیم نور صفحه و صفحه نوتیفیکیشن‌ها دسترسی داشته باشید.

همچنین یک میان‌بر در قسمت تنظیمات اپلیکیشن­‌ها در گوشه سمت راست بالای صفحه نمایش وجود دارد. این میان‌بر به منظور تنظیمات منحصربفرد گوشی­‌های سری Moto Z و تنظیمات Moto Mods تعبیه شده که به کاربر اجازه تغییرات در تنظیمات موتو مدهای اضافه شده به گوشی را نیز می­‌دهد.

موتو مدها – Moto Mods

گوشی موتورولا Moto Z Force نقطه­‌ی آغازینی برای مجموعه جدیدی از ابزارهایی است که نوع جدیدی از قابلیت توسعه را به سری گوشی­‌های Moto Z بخشیده است. از جمله این لوازم می­‌توان به باتری قابل توسعه، اسپیکر و حتی پروژکتور Insta-Share projector اشاره کرد.

وقتی که موتو مدها به گوشی وصل می­شوند، گوشی می­‌لرزد و با ایجاد صدایی، موفقیت اتصال را اعلام می­‌کند. اتصال به سادگی اتفاق می­‌افتد، زیرا که Moto Mod از طریق مگنت‌های بسیار قدرتمند به گوشی وصل می‌شود، بنابراین در جایگیری اشتباه رخ نمی­‌دهد.

با سویپ کردن روی تاگل­‌ها می­‌توانید از وضعیت باتری موتو مدها مطلع شوید. همه این ابزارهای تست شده دارای باتری داخلی خودشان هستند. اسپیکر JBL SoundBoost و Insta-Share Projector هر دو باتری­‌های یکپارچه خودشان را دارند.

همچنین ویجت Moto در صفحه خانه وضعیت باتری موتو مدها را نمایش می­‌دهد. اگر Moto Mod را به گوشی وصل کرده­‌اید و گوشی را به شارژر وصل نموده­‌اید، تا زمانی که باتری به اندازه 75 درصد شارژ نشده باشد Moto Mod شارژ نخواهد شد.

هر دو موتو مدهای JBL speaker و Insta-Share Projector دارای پورت USB-C هستند که براحتی می­‌توانید آنها را جداگانه شارژ نمایید. در کمال تعجب، باتری Tumi درگاه USB-C ندارد. بنابراین تنها روش برای شارژ این باتری این است که آن را به گوشی وصل نموده و گوشی را در طول شب به شارژر وصل نمایید.

کلیه Moto Mod هایی که تا کنون ذکر کرده­‌ایم دارای نمایشگر باتری مخصوص خودشان هستند. یک دکمه روی آنها وجود دارد که با فشردن آن یک LED روشن می­‌شود که نمایانگر میزان باتری باقی­مانده است.

یکی از Moto Mod هایی که در بین مالکین گوشی Z Force محبوبیت زیادی دارد، باتریست که با وصل این مد، به گوشی جانی تازه می­‌بخشد. یکی از این باتری­‌ها، باتری 2,200mAh Tumi می‌باشد. این باتری شارژ گوشی Moto Z Force را از 0 تا 60 درصد افزایش می­‌دهد. همچنین یک باتری Kate Spade وجود دارد که شارژ بی‌سیم را برای این گوشی ارایه می‌کند. باتری Tumi همچنین یک نسخه شارژ شونده بی­‌سیم دارد.

JBL بلندگویی را برای استفاده به عنوان Moto Mod برای این گوشی طراحی کرده است. برای این Mod نصب و یا جفت کردن لازم نیست. تنها کاری که باید بکنید این است که اسپیکر را به پشت گوشی وصل کنید و بلافاصله از آن استفاده کنید. همچنین اگر نمی‌خواهید گوشی‌تان روی یک سطح رو به زمین قرار داده شود، یک پایه برای این منظور تعبیه شده است.

همانطور که در بالا ذکر کردیم این اسپیکرها باتری مخصوص خودشان را دارند. چنان که JBL ادعا می­‌کند این اسپیکرها بدون استفاده از شارژ گوشی در حالی که پشت­ سر­هم موزیک پخش کنند، باتری‌شان به مدت 10 ساعت دوام خواهد آورد.

پروژکتور Moto Insta-Share یکی از بهترین مدهای موجود در بازار است. در حقیقت Insta-Share یک پروژکتور کوچک است که تا 70 اینچ قابلیت نمایش تصاویر را داراست. این پروژکتور هر چیزی را که روی صفحه نمایش گوشی می‌توان مشاهده کرد را به نمایش در می‌آورد.

به جای جمع شدن دور نمایشگر گوشی، می‌توانید با استفاده از پروژکتور صفحه نمایش گوشی را روی دیوار مشاهده کنید.

قیمت این پروژکتور 300 دلار اعلام شده است. برای یک لوازم جانبی که فقط با گوشی Moto Z Force کار می­‌کند و کیفیت تصویر آن تنها 480p می‌باشد، 300 دلار هزینه بسیار بالایی محسوب می‌شود. ظرفیت باتری پروژکتور 1,100mAh بوده و می­‌تواند یک ساعت با باتری خودش کار کند. همچنین این پروژکتور می­‌تواند مستقل از گوشی شارژ شود.

در ارتباط با صدا هنگام استفاده از پروژکتور محدود به سه گزینه هستید: خروجی USB-C، اسپیکر داخلی گوشی و اسپیکر بلوتوثی خارجی. متاسفانه امکان استفاده همزمان از اسپیکر JBL SoundBoost و پروژکتور Insta-Share وجود ندارد.

در آخر باید اشاره کنیم که قیمت خرید گوشی Moto Z Force به تنهایی بالا بوده و در صورتی که کاربری قصد تهیه موتو مدها در کنار گوشی را داشته باشد، بایستی هزینه بسیار سنگینی بپردازد و همین مساله می‌تواند موفقیت فروش هم گوشی و هم مدها را کمی متزلزل کند.

عملکرد و بنچمارک گوشی Moto Z Force

ادامه نقد و بررسی گوشی موتورولا موتو زد فورس را با بررسی قدرت پردازشی و نتایج بنچمارک‌های آن پیگیری می‌کنیم. عملیات پردازشی گوشی Moto Z Force بر عهده تراشه اسنپ‌دراگون 820 می‌باشد که متشکل از 4 هسته Kryo با کلاک‌های 2.15 و 1.6 گیگاهرتز و پردازنده گرافیکی آدرنو 530 به همراه پردازشگر زبان طبیعی و پردازشگر محاسبات متنی می­‌باشد. رم این گوشی 4GB و از نوع LPDDR4 می­‌باشد.

اسنپ‌دراگون 820 امسال در چندین گوشی پرچمدار از قبیل HTC 10، سامسونگ گلکسی S7 و ال‌جی جی 5 بکار رفته است. همه این گوشی‌ها با توجه به اینکه دارای چیپست یکسانی هستند، تقریبا عملکرد مشابهی دارند و اگر برخی از آنها عملکرد بهتری را ارایه می‌دهند، ممکن است به خاطر سرعت متفاوت حافظه رم و سرعت نوشتن و خواندن در حافظه ذخیره سازی داخلی باشد.

لازم به ذکر است که Moto Z Force از پردازنده گرافیکی Adreno 530 برای اجرای بازی­‌های گرافیکی سنگین و سه بعدی بهره­ گرفته که بدون هیچ شکی بهترین واحد پردازش گرافیکی در دنیای فعلی گوشی‌های هوشمند است.

دوربین گوشی موتو زد فورس

دوربین 21 مگا­پیکسلی گوشی Moto Z Force دارای دیافراگم f/1.8، فوکوس خودکار تشخیص چهره، OIS و فوکوس لیزری برای اشیا نزدیک است. این گوشی در مقایسه با Turbo 2 (Moto X Force) Droid دریچه دیافراگم را از f/2.0 به f/1.8 افزایش داده است. البته در مورد سایز پیکسل، دوربین Z Force نیم گام به عقب برگشته است. در حالی که Turbo 2 دارای سایز پیکسل 1.4 میکرون بود، Z Force دارای سایز 1.12 است.

عکس­‌های گرفته شده توسط Z Force در تمامی شرایط روشنایی به طرز اعجاب­‌آوری عالی هستند. به جز مواردی که زمان شاتر طولانی­‌تر از حد عادی می­‌شود و روشنایی کم و رابط کابری نه چندان زیبا از دید کارشناسان و کاربران دوربین Z Force کاملا ممتاز است.

وب‌سایت DxOMARK دوربین‌های پشتی Moto Z و Z Force را مقایسه کرده و به سبک و سیاق خود به امتیاز دهی دوربین‌های هر یک پرداخته است. امتیاز کلی نسخه پایه Moto Z در این بررسی 84 ثبت شده است. همانطور که انتظار می‌رفت، نسخه Z Force که از سنسور قدرتمندتری نیز برخوردار است، با امتیاز 87 عملکرد بهتری از خود نشان داده است.

رابط کاربری دوربین Moto Z Force نسبت به نسخه­‌های قبلی این سری از گوشی­‌ها بطور کلی تغییر کرده است. لنوو ظاهر برنامه دوربین Moto X را حفظ کرده و بر پایه آن برنامه جدیدی را توسعه داده است که نتیجه آن سردرگمی ناچیزی از طرف کاربران است. البته قابلیت‌های زیادی در برنامه دوربین وجود دارد که می­‌توان به توانایی اسکن بارکد و کدهای QR بدون نیاز به دانلود اپلیکیشن از پلی استور اشاره کرد.

همچنین سازندگان این گوشی یک حالت حرفه­‌ای برای کاربران ارایه کرده­‌اند که به کاربر اجازه کنترل تنظیمات گوشی از قبیل فوکوس دستی، سرعت شاتر و ISO را می­‌دهد.

برای دوربین سلفی نیز از یک سنسور 5 مگاپیکسلی به همراه یک فلش LED که از Moto X سال گذشته به ارث رسیده استفاده شده است. با وجود اینکه امروزه شاهد استفاده از دوربین‌های سلفی با سنسورهای 8 و یا حتی 13 مگاپیکسلی هستیم و از لحاظ رزولوشن نمی‌توان این دوربین 5MP را با آن سنسورها مقایسه کنیم، اما در واقعیت این دوربین می‌تواند تصاویر با کیفیتی را ثبت کرده و کاربران خود را راضی نگه دارد. این دوربین سلفی همچنین به کمک حالت HDR و فلش LED می‌تواند در شرایط نوری مختلف عملکرد خوب خود را حفظ کند.

درباره فیلم‌برداری دوربین اصلی گوشی نیز باید اشاره کنیم که Z Force قادر به ضبط فیلم‌های با رزولوشن 1080p با سرعت 60fps و 4K با سرعت 30fps می‌باشد. ویدیوها در حالت 4K با نرخ بیتی 50Mbps و در حالت 1080p با نرخ 17Mbps ضبط می‌شوند. نرخ بیتی ضبط صدا نیز برابر با 48kHz می‌باشد.

سخن پایانی

لنوو Moto Z Force را جانشین 2016 گوشی Moto X Force کرد. بسیاری از کاربران دنیای تکنولوژی شاید از این مساله که تا کنون عرضه این گوشی به شکل انحصاری برای مناطق خاص بوده ناراحت شوند، اما با توجه به سیاست‌های قبلی کمپانی موتورولا پیش‌بینی می‌شود که بزودی شاهد عرضه جهانی این گوشی شایسته خواهیم بود.

قابل پیش­‌بینی هست که Moto Z به عنوان باریک­‌ترین گوشی جهان فروش زیادی داشته باشد. اولین باری نیست که موتورلا چنین گوشی­‌هایی را روانه بازار کرده است. چنان که در سال 2006 گوشی Moto Q به عنوان باریک­‌ترین گوشی آن زمان وارد بازارهای جهانی شد. این سناریو برای نسخه Z Force نیز می‌تواند اتفاق بیفتد. با توجه به اینکه تنها رقیبی که می‌توان برای این گوشی نام برد به نسخه اکتیو پرچمدار جدید سامسونگ ختم می‌شود، پس می‌توان پیش‌بینی کرد که عرضه جهانی Z Force نیز بتواند موفقیت‌های زیادی برای سازنده‌های آن در پی داشته باشد. البته در این میان، همانند دیگر گوشی‌های بالارده ایرادهایی بر این محصول نیز وارد است که اصلی‌ترین آن مربوط به قیمت گوشی و مخصوصا قیمت موتو مدها می‌باشد.