گوشی‌های وان‌پلاس 7 تی (OnePlus 7T) و وان‌پلاس 7 تی پرو (OnePlus 7T Pro) به ترتیب دو نمونه موفق‌تر مدل‌های وان‌پلاس 7 (OnePlus 7) و وان‌پلاس 7 پرو (OnePlus 7 Pro) هستند که در ماه‌های اولیه سال 2019 معرفی شدند. اگر شما هم نمی‌دانید که چرا کمپانی چینی این‌قدر زود از محصولات جدیدش رونمایی کرد، باید بگوییم که وان‌پلاس دیگر آن رویه معرفی گوشی‌های تازه خود که هر شش ماه یک بار بود را ادامه نخواهد داد بنابراین امکان دارد هر لحظه شاهد رونمایی از وان‌پلاس 8 (OnePlus 8) و وان‌پلاس 8 پرو (OnePlus 8 Pro) باشیم.
جدای از همه این بحث‌ها، باید اذعان کنیم که وان‌پلاس 7 تی و وان‌پلاس 7 تی پرو نسبت به دو برادر بزرگ‌تر خود برتری‌های نسبی و بعضاً محسوسی دارند. البته مدل 7 تی پرو در مقایسه با 7 پرو امکانات تازه‌ای نیاورده ولی مدل 7 تی یک دستگاه جدیدتر با ویژگی‌های بیشتر است. بر این اساس، امکان دارد شما هم حالا ندانید که بالأخره باید سراغ کدام یک از این گوشی‌ها بروید؟.
بیایید به قضیه این‌گونه نگاه کنیم. وقتی وان‌پلاس 7 و وان‌پلاس 7 پرو معرفی شدند، به راحتی می‌توانستیم تفاوت‌ها را میان یکدیگر ببینیم. برای مثال، مدل 7 پرو از نمایشگر با نرخ بازسازی 90 هرتزی، دوربین عقب سه‌گانه و حافظه داخلی بیشتر و البته دوربین سلفی پاپ‌آپ بهره می‌برد در حالی که وان‌پلاس 7 با امکانات معمولی‌تری که داشت سعی می‌کرد کسانی را به خود جذب کند که به دستگاه‌های پرچمدار علاقه‌مند نبودند. در واقع این موبایل، از نظر امکانات نسبت به دیگر رقبای میان‌رده یک سر و کردن بالاتر بود وگرنه در برابر گوشی‌های بالارده حرف زیادی برای گفتن نداشت.
این‌بار و با معرفی مدل‌های 7 تی و 7 تی پرو داستان فرق کرده زیرا هر دو موبایل از نمایشگر دارای نرخ بازسازی 90 هرتزی، دوربین عقب سه‌گانه و حافظه داخلی زیاد استفاده می‌کنند هرچند گوشی وان‌پلاس 7 تی پرو تنها در برخی مشخصات فنی برتری‌های اندکی دارد. با این وجود، قیمت دو موبایل با یکدیگر متفاوت است و این شائبه به وجود می‌آید که چرا واقعاً دو دستگاهی که با هم فرق چندانی ندارند، این‌قدر از نظر ارزشی متفاوت هستند؟.
شاید هم بسیاری از افراد با خود بگویند، وقتی می‌توانیم وان‌پلاس 7 تی را بخریم، چرا باید پول بیشتری بابت وان‌پلاس 7 تی پرو بدهیم؟. در پاسخ به این اشخاص می‌گوییم که شرایط تنها روی کاغذ یکی است وگرنه عملکرد گوشی‌ها در واقعیت چیز دیگری را به اثبات می‌رسانند. به هر حال، با تبلت‌فون همراه باشید تا ببینیم پاسخ به سؤالات مطرح شده چگونه است و آیا باید کاربران همان کاری را بکنند که بسیاری از افراد می‌گویند یا اینکه بهتر است با بررسی دقیق هر دستگاه، تصمیم منطقی بگیرند؟.
طراحی
علی‌رغم اینکه هر دو گوشی مورد بحث ما از یک خانواده و ساخت یک شرکت هستند ولی تفاوت ظاهری فاحشی با یکدیگر دارند.
شیوه طراحی مدل 7 تی سعی کرده ظاهر گوشی وان‌پلاس 6 را تقلید کند. در مدل 6 تی که کمپانی چینی سال قبل معرفی کرد، یک نمایشگر بزرگ‌تر را به کار برد و در آن یک ناچ هم قرار داد بنابراین وان‌پلاس 7 که شش ماه قبل معرفی شد، در واقع نمونه‌ای بزرگ‌تر با پیشرفتی محسوس در دوربین بود.
حالا وان‌پلاس 7 تی از نظر ظاهری کاملاً فرق کرده به‌گونه‌ای که به سختی می‌توانیم آن را شبیه مدل‌های 6 و 6 تی بدانیم. این تلفن همراه قد بلندتری دارد و نسبت بدنه به تصویر آن به 20:9 رسیده و ناچ آن نیز کوچک‌تر شده است. همه این موارد در افزایش درصد نمایشگر نسبت به بدنه تأثیر زیادی داشته‌اند.
قاب پشتی وان‌پلاس 7 تی محل قرارگیری یکی از مشخص‌ترین ماژول‌های دوربین عقب در گوشی‌های هوشمند می‌باشد. این دایره مشکی رنگ، سه لنز و یک فلاش LED را در خود جای داده و از آن جایی که این شیوه طراحی مختص به خودش است، امکان ندارد آن را با دستگاه دیگری اشتباه بگیرید.
در سمت دیگر، وان‌پلاس 7 تی پرو فرق زیادی ندارد و تنها خصوصیت بارز و خاص آن، رنگ آبی قاب پشتی می‌باشد که این موبایل را به دستگاه جذابی تبدیل کرده است. نمایشگر برآمده با شیشه‌هایی که تا کناره‌ها کشیده شده‌اند، به همراه فریم دو رنگی، نبود حاشیه‌های مشکی رنگ و دوربین عقب فوق‌العاده، خیال کاربران از اینکه مالک گوشی بسیار زیبایی خواهند شد را راحت خواهد کرد زیرا حتی بعضاً موبایل‌های گران‌قیمت نیز چنین ظاهر مدرنی ندارند.
بر خلاف وان‌پلاس 7 تی، مدل 7 تی پرو نسبت به نمونه پیشین خود فرق چندانی نکرده و تنها تفاوت‌هایی که می‌توانیم متوجه بشویم، رنگ و لیزر فوکوس خودکار می‌باشد زیرا این‌بار هاله‌ای از رنگ آبی روی آن قرار گرفته و حسگر مذکور نیز خارج از ماژول دوربین عقب جای‌گیری کرده است.
شاید بهتر می‌بود کمپانی سازنده لیزر فوکوس خودکار را به لنز مکرو نزدیک می‌کرد چرا که این سنسور باید به لنز نامبرده کمک کند تا از سوژه‌ها تصاویر کلوزآپ بگیرد و اصلاً شاید هم به همین خاطر بود که جای‌گیری این لیزر در گوشی قبلی وان‌پلاس بر کارایی آن نمی‌افزود. این توضیحات یعنی شما نمی‌توانید از هیچ‌کدام از قاب‌های محافظ ساخته شده برای وان‌پلاس 7 تی و وان‌پلاس 7 تی پرو استفاده کنید زیرا این سنسور را می‌پوشانند و مانع کارکرد آن می‌شوند.
از نظر زیبایی، باید از وان‌پلاس بپرسیم که چرا این دو دستگاه به یکدیگر شبیه نیستند؟ یکی ناچ دارد و دیگری ناچ ندارد. ماژول دوربین عقب یکی دایره‌ای است و ماژول دوربین عقب دیگری بیضی. حتی پوشش رنگی موجود در این موبایل‌ها هم فرق دارد و مدل 7 تی در جلوی خود به پوشش شیشه‌ای برآمده تجهیز نشده است.
وقتی به دستگاه‌های ساده و پرو (Pro) ساخته شده توسط سایر شرکت‌ها نگاه می‌کنیم، اکثراً شیوه طراحی یکسان و یا مشابهی دارند ولی این قضیه در مورد محصولات وان‌پلاس صادق نیست. البته نکاتی که گفتیم، نتیجه توجه بیش از حد به جزئیات است و در مجموع نمی‌توانیم اشکالی به شیوه طراحی این دستگاه‌ها وارد کنیم ولی به وان‌پلاس پیشنهاد می‌دهیم که محصولات خطوط تولید بعدی خود را شبیه همدیگر بسازد.
حتی خوش‌دستی این گوشی‌ها با یکدیگر متفاوت است به طوری که طول وان‌پلاس 7 تی با وان‌پلاس 7 تی پرو تقریباً برابر می‌باشد ولی ضخامت و باریکی آن کمتر است. از همه مهمتر، این دستگاه سبک‌تر می‌باشد تا در مقایسه با مدل دیگر راحت‌تر بتوانیم آن را در دست بگیریم.
متأسفانه وان‌پلاس 7 تی پرو درست مانند نمونه پیشین خود هم سنگین است و هم بزرگ. علی‌رغم اینکه پوشش شیشه‌ای قاب پشتی و لبه‌های برآمده باعث جذابیت بیشتر ظاهر آن شده‌اند اما این موبایل همچنان سنگینی و بزرگی خودش را حفظ کرده است بنابراین مطمئناً پس از اینکه تنها چند دقیقه آن را در دستانتان گرفتید، جرم زیادش را احساس خواهید کرد. این بخش هم توجه بیشتر وان‌پلاس را می‌طلبد تا در محصولات آتی‌اش این نکات را لحاظ کند.
با تمام این توضیحات، اینکه می‌خواهید کدام دستگاه را بخرید، کاملاً به سلیقه خودتان بستگی دارد اما در مجموع شیوه طراحی وان‌پلاس 7 تی پرو جذاب‌تر است ولی نباید واقعیت را انکار کنیم که مدل 7 تی گوشی خوش‌دست‌تری است.
از نظر کیفیت ساخت هم دو دستگاه فرقی با هم ندارند زیرا فریم هر دو از شیشه و فلز ساخته شده است. در زمینه ضد آب و ضد خاک بودن نیز بگوییم که وان‌پلاس تأییدیه IP را برای آنها دریافت نکرده اما این به معنای عدم مقاومت در برابر آب و خاک نیست هرچند وقتی به صورت رسمی چیزی اعلام نشده، کاربران با ترس و لرز بیشتری موبایلشان را در آب و هوای بارانی یا گرد و خاک بیرون می‌برند. کمپانی چینی به منظور کاهش هزینه‌ها تأییدیه IP را برای محصولاتش دریافت نمی‌کند ولی حالا که قیمت این دستگاه‌ها به شدت افزایش پیدا کرده، بد نیست این شرکت هم یکی از ابتدایی‌ترین امکانات را به گوشی‌هایش بیاورد.
گوشی برتر از نظر طراحی: وان‌پلاس 7 تی پرو. وان‌پلاس 7 تی با نمایشگر صاف خود، فشرده‌تر و خوش‌دست‌تر است اما وان‌پلاس 7 تی پرو از نظر ظاهری مدرن‌تر بوده و از صفحه نمایش لب به لب بهره می‌برد.
صفحه نمایش
شاید بتوانیم صفحه نمایش را مهمترین وجه تمایز دو گوشی وان‌پلاس 7 تی و وان‌پلاس 7 تی پرو بدانیم. اگرچه دستگاه اول نمایشگر جدیدتر و پیشرفته‌تری دارد ولی دستگاه دوم هم به همان پنلی تجهیز شده که پیش از این در مدل 7 پرو دیده بودیم.
وان‌پلاس 7 تی از نمایشگر 6.55 اینچی AMOLED با رزولوشن 2400*1080 پیکسلی و وان‌پلاس 7 تی پرو از نمایشگر 6.67 اینچی AMOLED با رزولوشن 3120*1400 پیکسلی بهره می‌برد. صفحه نمایش گوشی اول صاف و نمونه موجود در گوشی دوم برآمده است. هر دو این پنل‌ها دارای نرخ بازسازی 90 هرتزی هستند و در زیر هر دوی آنها سنسور اسکنر اثر انگشت به کار رفته و به بازخوردهای لمسی نیز حساسیت دارند.
صفحه نمایش مدل 7 تی از نظر کیفیت تصویر پیشرفت چندانی نکرده ولی رزولوشن عمودی آن بیشتر، نسبت بدنه به تصویر آن بلندتر و ناچ آن نیز کوچک‌تر شده و نوار مشکی رنگ پایین نیز همان باریکی خود را حفظ کرده است. تمام این مشخصات منجر به افزایش نسبت صفحه نمایش به بدنه 86.5 درصدی شده است.
نمایشگر مدل 7 تی پرو پنل بهتری به شمار می‌رود زیرا در آن بریدگی خاصی به چشم نمی‌خورد و به خاطر لبه‌های برآمده‌ای که دارد، بیشتر ظاهر جلویی دستگاه را پوشانده تا نتیجه نسبت صفحه نمایش به بدنه 88.1 درصدی حاصل شود.
پنل هر دوی این دستگاه‌ها AMOLED بوده و توسط سامسونگ تولید شده است. البته صفحه نمایش گوشی بدون پسوند پرو (Pro) به میزان 1000 نیت واحد روشنایی، درخشندگی بیشتری دارد اما هر دوی موبایل‌ها در زیر نور خورشید و بدون نیاز به روشن کردن گزینه تنظیم خودکار روشنایی، محتواها را به خوبی نشان می‌دهند. ضمن اینکه هر دو نمایشگرها دقت رنگ و کنتراست را نیز تنظیم می‌کنند تا روشنایی به بیشترین میزان خود برسد و تصاویر را به خوبی پخش نماید.
در صورت انتخاب گزینه sRGB (یا همان حالت طبیعی یا Natural) یا Diplaly-P3 (یا همان شفاف یا Vivid)، هر دو نمایشگرها دقت رنگ بسیار بالایی خواهند داشت. ضمن اینکه هر دوی آنها می‌توانند محتواها را با فرمت HDR10 و HDR+ نمایش دهند و از گاموت رنگی بالا پشتیبانی کنند. متأسفانه عملکرد HDR چندان چنگی به دل نمی‌زند زیرا خودِ پنل در هنگام پخش تصاویر با این کیفیت درخشندگی زیادی ندارد.
دو صفحه نمایش موجود در این گوشی‌ها از نرخ بازسازی 90 هرتزی بهره می‌برند ولی گزینه تغییر نرخ بازسازی به 60 هرتزی هم وجود دارد اما بد نیست به این موضوع اشاره کنیم که گزینه اول سرعت اجرای برنامه‌ها را افزایش می‌دهد و گزینه دوم باعث افزایش دوام باتری می‌گردد.
متأسفانه نرخ بازسازی 90 هرتزی در همه اپلیکیشن‌ها کارایی ندارد. ضمن اینکه جدای از اپلیکیشن‌های از پیش نصب شده، در برنامه‌های متفرقه نرخ بازسازی به صورت خودکار به 60 هرتز کاهش می‌یابد. با این وجود، اجرای بازی‌ها حتی در همان نرخ بازسازی ضعیف‌تر نیز بسیار سریع انجام می‌شود و در کل خیلی کم پیش می‌آید که بازی پیدا کنید که با نرخ بازسازی 90 هرتزی سازگاری داشته باشد.
با همه اینها و به منظور افزایش کارایی و سرعت رابط کاربری، مطمئناً از وجود نرخ بازسازی قدرتمند 90 هرتزی خوشحال هستیم زیرا از نهایت ظرفیت پردازنده گرافیکی استفاده می‌کند و امیدواریم شرکت‌های بیشتری چنین ویژگی را در محصولاتشان قرار دهند.
هم وان‌پلاس 7 تی و هم وان‌پلاس 7 تی پرو سنسورهای اسکنر اثر انگشت را در زیر صفحه نمایش خود جای داده‌اند. کمپانی چینی تأیید کرده که حسگرهای موجود در دستگاه‌های این خط تولید شبیه نمونه‌های پیشین هستند ولی دقیقاً خودِ آنها نیستند. یکی از تفاوت‌های ظاهری این است که در این موبایل‌ها، به محض شناسایی اثر انگشت، نمایشگر گوشی سفید می‌شود حال آن‌که در مدل‌های خانواده وان‌پلاس 7 و وان‌پلاس 6 تی این رنگ سبز بود. تحقیقات نشان داده‌اند که وقتی آخرین نسل از سنسورهای اسکنر اثر انگشت زیر صفحه نمایش فعال می‌شوند، نمایشگر را با نور سفید روشن می‌کنند بنابراین با خرید این گوشی‌ها صاحب جدیدترین سنسور اسکنر اثر انگشت زیر صفحه نمایش بازار خواهید شد.
از نظر عملکرد، این حسگرها نسبت به نمونه‌های قبلی پیشرفت محسوسی کرده‌اند. با سنسورهای پیشین برخی مشکلات نظیر عدم شناسایی اثر انگشت و بعضاً فریب دادن آنها وجود داشت ولی حالا چنین اتفاقاتی نمی‌افتد بلکه به نظر می‌رسد سریع‌تر و قابل‌اعتمادتر شده‌اند اما باز هم ممکن است لازم باشد برخی اوقات انگشت خود را چند بار روی آن بگذارید تا شما را بشناسد.
یکی از قسمت‌های مورد اختلاف این دو گوشی، رزولوشن صفحه نمایش می‌باشد. علی‌رغم کیفیت فول اچ‌دی پلاس تصاویر در مدل 7 تی که انتخاب کاملاً بجایی است ولی مدل 7 تی با رزولوشن QHD+ چندان درخشان عمل نمی‌کند.
اگر بخواهیم واقعیت را بگوییم، باید اعتراف کنیم که رزولوشن بیشتر در مدل دارای پسوند پرو (Pro) زیاد به چشم نمی‌آید مگر اینکه تصاویر و فیلم‌های بسیار باکیفیتی ببینید و گوشی دیگر را کنار آن قرار دهید. بنابراین جا دارد کیفیت بیشتر تصاویر را فوق‌العاده بدانیم و اعلام کنیم که حتی اگر وان‌پلاس 7 تی را نیز خریدید، چیزی از دست نداده‌اید.
دیگر وجه تمایز وان‌پلاس 7 تی پرو با برادر ضعیف‌تر خود این است که از یک نمایشگر برآمده بهره می‌برد. با این حساب، اگر کسی بگوید که یک صفحه نمایش برآمده جذاب‌تر از پنل‌های صاف است، باید به حرف او صحه گذاشت زیرا واقعیت را به زبان آورده است.
در عین حال، یک نمایشگر برآمده اشکالات خاص خودش را هم دارد. برای مثل، تصاویر از آن حالت نرمال خود خارج می‌شوند و گویا تا کناره‌های دستگاه کشیده شده‌اند. به علاوه، امکان دارد در برخی مواقع و هنگامی که مالک موبایل آن را در دست گرفته، ناخودآگاه صفحه نمایش را لمس کند. البته نباید ظاهر جذاب گوشی را فدای چنین مشکلات پیش پا افتاده و ناچیزی بکنیم.
حال که صحبت از لمس ناخواسته نمایشگر شد، بد نیست بگوییم که مدل 7 تی هم از این مشکل رنج می‌برد به طوری که اگر آن را در کف دست نگه دارید، ممکن است کم و بیش صفحه نمایش لمس شود. این مشکل زمانی بدتر می‌شود که می‌خواهید شب‌ها قبل از خواب موبایل را در دست بگیرید. در این حالت، چاره دیگری نخواهید داشت مگر اینکه دستگاه را به هر شکلی که شده به‌گونه‌ای بگیرید که به انگشتان‌تان برخورد نکند.
هر دو محصول مورد اشاره وان‌پلاس در این مقاله، مشکل مطرح شده را دارند و از آن جایی که نوار مشکی رنگ پایینی آنها زیاد ضخیم نیست، ممکن است این معضل را بیشتر احساس کنید. در این بین، اگر از شیوه مسیریابی با استفاده از دکمه‌های ناوبری بهره ببرید و دستگاه را بالا بیاورید و انگشت کوچک خود را روی آن قرار دهید، ممکن است دکمه بازگشت به هوم اسکرین را لمس کنید در حالی که دستیابی به بالای موبایل و دسترسی به نوار اعلانات کار سختی خواهد شد. به این نکته اشاره کنیم که این مشکل هنگام کار کردن با سایر گوشی‌ها هم وجود داشت ولی در این دو موبایل مدنظر ما که حاشیه پایینی بسیار باریک است، بیشتر احساس خواهد شد.
بد نیست وان‌پلاس وقت بیشتری روی کارایی نمایشگر محصولاتش بگذارد و در مورد حاشیه‌های اطراف آنها تجدیدنظر کند و یا روشی را ابداع نماید که لمس ناخواسته صفحه نمایش‌ها تأثیر منفی در کارکرد آنها نداشته باشد. مطمئناً اگر از یک قاب محافظ استفاده کنید، این مشکل کمتر رخ خواهد داد ولی در مجموع گوشی به این زیبایی را نباید همیشه در محافظ قرار داد و بد نیست هر از چند گاهی آن را بدون قاب نگاه کرده و لذت برد.
در مرحله بعد، موضوعی که مطرح می‌شود بازخورد لمسی یا هپتیک تاچ است. وان‌پلاس 7 پرو با ارائه این قابلیت، آن را به محصولات کمپانی چینی آورد و اتفاقاً با دقت و سرعت بالایی که داشت، بسیار مورد استقبال هم واقع گردید. البته این موبایل فقط از یک موتور لرزشی استفاده می‌کرد و بازخورد لمسی آن زیاد احساس نمی‌شد.
این‌بار وان‌پلاس 7 تی موتور بازخورد لمسی جدیدی دارد که هم قدرتمندتر شده و هم دقیق‌تر اما هنوز به اندازه نمونه موجود در وان‌پلاس 7 تی پرو قدرتمند نیست. با این توضیحات، دستگاه دارای پسوند پرو (Pro) از یکی از برترین موتورهای لرزشی و سیستم بازخورد لمسی بازار بهره می‌برد و مدل معمولی‌تر در این زمینه از آن عقب می‌ماند.
در نهایت، نمی‌توانیم چندان در مورد گوشی‌های ناچ‌دار و بدون ناچ صحبت کنیم ولی با این وجود، باید بگوییم که مدل 7 تی به یک بریدگی در بالای نمایشگر خود مزین شده که وقتی آن را در حالت افقی قرار می‌دهیم مطمئناً متوجه ناچ نمی‌شویم اما هنگام تماشای ویدیو یا بازی کردن و گرفتن موبایل به صورت عمودی کاملاً در مسیر پخش محتوا قرار می‌گیرد.
وان‌پلاس 7 تی پرو هم هیچ بریدگی ندارد تا این‌گونه احساس کنید که یک تکه شیشه فوق‌العاده زیبا در دستتان گرفته‌اید. تماشای محتواها در این دستگاه لذت خاصی دارد چرا که گویا فقط یک صفحه نمایش بدون حاشیه را نگه داشته‌اید. در مجموع، این موبایل یکی از بهترین گوشی‌های هوشمند دنیاست که نسبت صفحه نمایش به بدنه آن هم بسیار بالا می‌باشد.
گوشی برتر از نظر صفحه نمایش: وان‌پلاس 7 تی پرو. علی‌رغم اینکه نمایشگر صاف موجود در وان‌پلاس 7 تی نیز بسیار باکیفیت و بزرگ است ولی باز هم پنل بدون ناچ مدل پیشرفته‌تر بیشتر به دل می‌نشیند.
دوام باتری
مدل 7 تی از منبع نیروی 3800 میلی‌آمپری بهره می‌برد که در مقایسه با باتری موجود در وان‌پلاس 7 به میزان 100 میلی‌آمپر برتری دارد. در همین حین، وان‌پلاس 7 تی پرو توسط باتری 4085 میلی‌آمپر بر ساعت تغذیه می‌شود تا ظرفیت آن نسبت به باتری 4000 میلی‌آمپری مدل 7 پرو به مقدار ناچیزی بیشتر شده باشد.
علی‌رغم اینکه تفاوت ظرفیت‌ها زیاد نیست و مدل 7 تی پرو نمایشگری با رزولوشن بیشتر و بزرگتری دارد اما باتری مدل 7 تی کمتر دوام می‌آورد بنابراین این گوشی‌ها به ترتیب 90 و 100 ساعت روشن می‌مانند. با بررسی جداگانه این اعداد و ارقام متوجه می‌شویم که تفاوت‌ها در بخش تماس در شبکه 3G چندان زیاد نیست و نهایتاً به 5 ساعت می‌رسد. این اختلاف در زمینه وبگردی و تماشای ویدیو هم بسیار کمتر می‌شود.
اگر با دید واقع‌گرایانه به قضیه نگاه کنیم، باید بگوییم که هر دوی این موبایل‌ها با یک بار شارژ می‌توانند حداقل یک روز روشن بمانند و وقتی صحبت از مدت زمان شارژ می‌شود نیز هر دوی آنها از تکنولوژی شارژ سریع 30 واتی وان‌پلاس به نام Warp Charge پشتیبانی می‌کنند تا در کوتاه‌ترین زمان ممکن، منبع نیرو پر شود.
در آزمایش‌های انجام شده، 0 تا 64 درصد باتری 3800 میلی‌آمپری وان‌پلاس 7 تی در عرض 30 دقیقه شارژ و در سمت دیگر، 0 تا 60 درصد باتری 4085 میلی‌آمپری وان‌پلاس 7 تی پرو در 30 دقیقه پر شد.
ضمن اینکه مدت زمان لازم برای شارژ کامل باتری این گوشی‌ها، به ترتیب 1 ساعت 16 و 1 ساعت و 9 دقیقه است.
سرعت شارژ این موبایل‌ها آن‌قدر زیاد می‌باشد که ما اصلاً پیشنهاد نمی‌کنیم شب‌ها قبل خواب آنها را به شارژر وصل کنید زیرا چنین کاری فقط باعث اتلاف انرژی برق می‌شود. در واقع، ما می‌گوییم که وقتی از خواب بلند شدید، گوشی‌ها را به شارژ بزنید تا وقتی می‌خواهید بیرون بروید شارژ شده باشند. بد نیست وان‌پلاس گزینه خاموش کردن شارژ سریع را در محصولاتش قرار دهد تا شب‌ها گوشی را با خیالی راحت به شارژر وصل کنید.
متأسفانه هیچ‌کدام از این دستگاه‌ها از تکنولوژی شارژ بیسیم پشتیبانی نمی‌کنند. وان‌پلاس بر این باورست که شارژ سریع‌تر با سیم، مزایای بیشتری از شارژر بیسیم کند و آهسته دارد. البته در فناوری شارژ بیسیم سرعت چندان مهم نیست بلکه بدین منظور تولید شده تا در مواقع ضروری به کار بیاید. به علاوه، دلیل اصلی عدم به کارگیری این قابلیت در محصولات وان‌پلاس، صرفه‌جویی در هزینه‌ها بوده است هرچند با توجه به افزایش قیمت گوشی‌های هوشمند در سالیان اخیر، اضافه کردن چنین قابلیتی مورد انتظار همگان است.
دیگر نکته‌ای که باید در نظر بگیریم، تکنولوژی شارژ سریع وان‌پلاس یا همان Warp Charge است که تنها در صورتی کارایی خواهد داشت که گوشی را با شارژر و کابل USB-C ساخت خودش شارژ کنید بنابراین امکان ندارد بتوانید گوشی‌های این کمپانی را با سایر شارژرهای موجود در بازار و با سرعت 30 وات شارژ نمایید. البته این قانون به همه شارژرها و پاور بانک‌ها مربوط می‌شود زیرا آنها از تکنولوژی شارژ سریع کووالکوم پشتیبانی می‌کنند. ضمن اینکه متأسفانه وان‌پلاس هنوز پاور بانکی تولید کرده تا بتواند گوشی‌ها را با تکنولوژی شارژ سریع محصولات خودش شارژ نماید. این یعنی بدون شارژر و کابل USB-C مخصوص، نباید انتظار داشته باشید این دستگاه‌ها با سرعت زیادی شارژ شوند.
گوشی برتر از نظر دوام باتری: وان‌پلاس 7 تی پرو. هر دوی این موبایل‌ها با سرعت یکسانی شارژ می‌شوند ولی طبیعتاً دوام باتری وان‌پلاس 7 تی پرو بیشتر است.
اسپیکرها
هم وان‌پلاس 7 تی و هم وان‌پلاس 7 تی پرو از چند اسپیکر استریو استفاده می‌کنند که در پایین آنها قرار گرفته‌اند. به علاوه، هر دوی این موبایل‌ها می‌توانند صداها را با کیفیت Dolby Atmos پخش کرده و افکت صدای اطراف را فعال کنند. البته روشن کردن این قابلیت در هدفون‌ها بستگی به انتخاب شخص کاربر دارد ولی در اسپیکرها به صورت دائمی روشن است.
از نظر کیفیت صدا با بیشترین شدت، مدل 7 تی می‌تواند 7 تی پرو را شکست دهد. حتی اگر شما به امتیازات دسی‌بل هم نگاه نکنید، تفاوت کوچکی را احساس خواهید کرد و متوجه خواهید شد که نهایت صدای پخش شده از وان‌پلاس 7 تی کیفیت بهتری دارد.
در بخش کیفیت صدا اما، دستگاه دارای پسوند پرو (Pro) گوشی برتری به شمار می‌رود زیرا دو اسپیکر موجود در این موبایل به بهترین شکل ممکن درون آن جای‌گیری کرده و صداها را با بیشترین تعادل پخش می‌کنند و حتی اگر صدا را به حداکثر برسانید نیز هیچ تغییری در شاخص‌های وضوح آن احساس نخواهد شد.
در طرف دیگر، اسپیکرهای مدل 7 تی با یکدیگر همخوانی ندارند زیرا اسپیکر بالایی در مقایسه با اسپیکر پایینی فرکانس بیشتری دارد. به همین خاطر، چنان‌چه شدت صدا را تا 80 درصد زیاد کنید، وضوح خود را حفظ خواهد کرد حال آن‌که اسپیکر بالایی نسبت به نمونه جای گرفته در پایین بلندتر خواهد بود.
البته وقتی صدا را با محدودیت خاصی روبه‌رو می‌کنید، شدت و وضوح آن در اسپیکر پایینی با اسپیکر بالایی برابر می‌شود. متأسفانه گویا صدا همچنان تعادل خودش را از دست داده و این‌بار به خاطر شدت آن نیست بلکه به دلیل تفاوت فرکانس می‌باشد. در مجموع، اسپیکر بالایی بیشتر وظیفه پخش صداهای بلند را بر عهده دارد و اسپیکر پایینی صداهای معمولی و ضعیف را پخش می‌کند.
در مجموع، کیفیت اسپیکرها در وان‌پلاس 7 تی زیاد نیست. البته وقتی گوشی را در حالت افقی قرار می‌دهید و یا دقیقاً روبه‌روی شما جای‌گیری نکرده، صداهایی که پخش می‌شوند کیفیت مناسبی دارند. ضمن اینکه برای شنیدن زنگ تماس‌های دریافتی نیز از وضوح و بلندی خاصی بهره می‌برد اما جهت تماشای ویدیو و گرفتن موبایل به صورت عمودی، عدم تعادل به خوبی احساس شده و گویی صداها به اطراف پرتاب می‌شوند. با این حساب، همان اسپیکرهای وان‌پلاس 7 تی پرو را ترجیح می‌دهیم زیرا مشکل خاصی نداشتند.
گوشی برتر از نظر اسپیکرها و کیفیت صدا: وان‌پلاس 7 تی پرو. در وان‌پلاس 7 تی تعادل صوتی وجود ندارد و کیفیت صداها هم از گوشی پیشرفته‌تر کمتر است.
سیستم عامل و رابط کاربری
آسان‌ترین قسمت مقاله مقایسه‌ای ما همین بخش است زیرا تفاوتی میان سیستم عامل و رابط کاربری این دو موبایل وجود ندارد و جدای از نسخه‌های مختلف پوسته نرم‌افزاری به خاطر تفاوت در زمان انتشار، ویژگی‌های یکسانی در آنها به چشم می‌خورد.
هم وان‌پلاس 7 تی و هم وان‌پلاس 7 تی پرو (تا یکماه پیش) از نسخه 10.0.3 رابط کاربری OxygenOS استفاده می‌کردند و سیستم عامل آنها نیز اندروید 10 بود. ضمن اینکه بسته امنیتی موجود در آنها مربوط به ماه سپتامبر می‌باشد حال آن‌که تنها گوشی‌های پیکسل گوگل هستند که از بسته امنیتی ماه اکتبر بهره می‌برند.
لانچر وان‌پلاس (OnePlus Launcher) از همان ابتدای کار، بخشی از رابط کاربری OxygenOS بوده و از نظر ظاهری شباهت زیادی به لانچر گوگل دارد و تنها در برخی قسمت‌ها تفاوت‌هایی دیده می‌شود.
برای باز کردن منوی اپلیکیشن‌ها، باید انگشت خود را به سمت بالا بکشید. به علاوه، یک منوی مخفی در سمت چپ وجود دارد که با کشیدن انگشت در سمت راست به مدت طولانی‌تر اجرا می‌گردد و امکان قفل کردن آن با یک کلمه عبور نیز فراهم است. در اینجا شما می‌توانید اپلیکیشن‌هایی که نمی‌خواهید دیگران ببینند را قرار دهید. البته با انجام این کار، همچنان امکان مشاهده این برنامه‌ها در تنظیمات یا سایر قسمت‌های رابط کاربری وجود دارد.
یک ویژگی در سمت چپ هوم اسکرین قرار گرفته که Shelf نام دارد و در آن ویجت‌هایی جای‌گیری کرده‌اند که دسترسی سریع به برخی گزینه‌های کاربردی را فراهم می‌آورند. خودِ لانچر گوشی از آیکون‌های سفارشی‌سازی‌شده کاربران پشتیبانی می‌کند بنابراین به منظور بهره‌مندی از آیکون‌های مختلف، نیازی نیست یک لانچر جدید نصب کنید. شما می‌توانید با کشیدن انگشت به سمت پایین، نوار اعلانات را اجرا نمایید و یا روی نمایشگر دو بار ضربه بزنید تا خاموش گردد.
شیوه طراحی رابط کاربری را تا حدودی می‌توان شخصی‌سازی کرد. ضمن اینکه امکان تغییر رنگ پس‌زمینه تم گوشی به روشن، تیره یا هر رنگ دیگری (میان سیاه یا سفید) وجود دارد. به علاوه، فرصت تعویض رنگ اصلی و اسلایدرهای RGB نیز فراهم شده است. یک قابلیت جذاب دیگر هم به تغییر شکل آیکون‌ها مربوط می‌شود.
این پوسته نرم‌افزاری از شیوه‌های ناوبری مبتنی بر حرکات پشتیبانی می‌کند. وان‌پلاس روش پیشین محصولاتش که با کشیدن انگشت در پایین نمایشگر بازمی‌گشت را کنار گذاشته و روی به استفاده از شیوه‌ای آورده که شباهت زیادی به نمونه موجود در نسخه 10 اندروید دارد. بر این اساس، یک نوار در پایین دیده خواهد شد که با کشیدن انگشت به سمت بالا شما را به هوم اسکرین می‌برد و کشیدن به سمت چپ یا راست حکم دکمه بازگشت را دارد. کارکرد این شیوه فوق‌العاده است اما اگر علاقه‌ای به بهره‌مندی از آن ندارید، امکان استفاده از دکمه‌های ناوبری در پایین صفحه نمایش وجود دارد.
ضمن اینکه چندین شیوه‌های ناوبری دیگر هم هست که مهمترین آنها عبارتند از کشیدن سه انگشت از بالا به پایین برای گرفتن اسکرین شات، برداشتن گوشی جهت پاسخ دادن به تماس‌ها و . . . . به علاوه، این فرصت را خواهید داشت تا روی نمایشگر دو بار ضربه بزنید تا روشن گردد و یا همزمانی که خاموش است، شکل‌های هندسی خاصی را بکشید تا برخی برنامه‌های خاص نظیر دوربین یا چراغ فلاش LED را اجرا نمایید و یا کنترل موسیقی‌ها را در دست بگیرید. دیگر ویژگی به شما این اجازه را می‌دهد تا انگشت خود را مدتی روی سنسور اسکنر اثر انگشت قرار دهید و بعد از مدتی بردارید تا به میانبرهای اضافی دسترسی پیدا کنید.
مطمئناً یکی از بهترین قابلیت‌های موجود رابط کاربری OxygenOS دکمه سخت‌افزاری است. اسلایدر هشدار از زمان تولید گوشی وان‌پلاس وان (OnePlus One) وجود داشته و همچنان یکی از موارد پرکاربرد جهت تغییر هر یک از نمایه‌های صوتی به شمار می‌رود. واقعاً جای تعجب دارد که چرا به غیر از وان‌پلاس و اپل، سایر تولیدکنندگان گوشی‌های هوشمند این دکمه پرطرفدار را کنار گذاشته‌اند.
یکی از نقاط قوت رابط کاربری محصولات وان‌پلاس این است که گزینه‌های کاربردی آنها بیش از موارد بلااستفاده می‌باشد به همین دلیل اکثر قابلیت‌هایی که می‌بینیم با هدف خاصی در اختیار افراد قرار گرفته‌اند. خودِ شیوه طراحی پوسته نرم‌افزاری نیز به ظاهر نسخه خام اندروید شباهت زیادی دارد و تنها در برخی موارد جزئی تفاوت‌هایی احساس می‌گردد.
در زمینه انتشار بروزرسانی‌های نرم‌افزاری هم وان‌پلاس یکی از کمپانی باثبات در سالیان اخیر بوده است. گوشی‌های این کمپانی چینی طبق برنامه زمان‌بندی منظمی آپدیت‌های خود را دریافت می‌کنند و در مجموع تجربه کار کردن با آنها هرچند ماه یک بار بهتر می‌شود. در بخش عرضه نسخه‌های جدید اندروید نیز وان‌پلاس عملکرد درخشانی دارد و تنها اشکالی که می‌توان به آن وارد کرد این است که به جای انتشار بسته‌های امنیتی در هر دو ماه یک بار، آنها را به صورت ماهانه به دست کاربران برساند. البته باز هم برنامه‌ای که این شرکت دارد، از بسیاری از رقبایش منظم‌تر است زیرا سایر کمپانی‌ها به خودشان زحمت نمی‌دهند تا هر 30 روز یک بسته امنیتی عرضه کنند.
در مجموع و در شرایط واقعی، رابط کاربری OxygenOS هیچ اشکال خاصی ندارد و به غیر از تأخیرهای جزئی، نمی‌توانیم نسبت به آن خرده بگیریم.
با توضیحات داده شده، چنان‌چه کسی می‌خواهد لذت کار کردن با اندروید را احساس کند، باید یکی از گوشی‌های وان‌پلاس را بخرد زیرا رابط کاربری آنها به خوبی هر چه تمام‌تر طراحی و سفارشی‌سازی شده‌اند و ویژگی‌های آنها به درد افراد می‌خورند. به همه اینها، نبود اپلیکیشن از پیش نصب شده، تبلیغات و انضباط در دریافت بروزرسانی‌ها را اضافه کنید. در واقع اگر بخواهیم بگوییم که کدام شرکت سازنده گوشی‌های اندرویدی بهترین عملکرد خود را با پوسته نرم‌افزاری‌اش نشان می‌دهد، وان‌پلاس را معرفی می‌کنیم.
گوشی برتر از نظر سیستم عامل و رابط کاربری: وان‌پلاس 7 تی و وان‌پلاس 7 تی پرو. هر دوی این گوشی‌ها دارای سیستم نرم‌افزاری فوق‌العاده هستند.
عملکرد
در این قسمت هم نمی‌توانیم تفاوت زیادی پیدا کنیم زیرا هر دو دستگاه مورد بحث ما از چیپ‌ست کووالکوم اسنپدراگون 855 پلاس، رم 8 گیگابایتی و پردازنده گرافیکی Adreno 640 بهره می‌برند. البته مدل 7 تی دارای دو نمونه با حافظه داخلی 128 یا 256 گیگابایتی می‌باشد ولی تنها مدل 256 گیگابایتی وان‌پلاس 7 تی پرو تولید شده است. ضمن اینکه تکنولوژی ذخیره سریع UFS 3.0 در هر دو این موبایل‌ها وجود دارد.
در زمینه عملکرد روزانه، تفاوتی میان این گوشی دیده نمی‌شود زیرا در نوع خود حیرت‌انگیز، سریع و روان هستند و تنها جایی که کندی سرعت احساس می‌شود، هنگام سوئیچ شدن از اپلیکیشن‌های دارای نرخ بازسازی 90 هرتزی به اپلیکیشن‌های دارای نرخ بازسازی 60 هرتزی است. البته دلیل رخ دادن چنین اتفاقی هم به خاطر این است که شما به سرعت 90 هرتزی عادت کرده‌اید. صرف‌نظر از موردی که گفته شد، دیگر مشکلی وجود ندارد.
وقتی صحبت از اجرای بازی‌ها می‌شود، این گوشی‌ها باز هم می‌درخشند اما وان‌پلاس 7 تی پرو به خاطر بهره‌مندی از سیستم خنک‌کننده درونی، کمتر داغ کرده و حرارت ایجاد شده را درون بدنه بزرگ‌تر خود پخش می‌کند. برای اینکه گرمای زیادی را در این گوشی احساس کنید، باید بازی را با بیشترین میزان روشنایی نمایشگر اجرا نمایید. در سمت دیگر، وان‌پلاس 7 تی حتی با تنظیم روشنایی صفحه نمایش در درجه وسط خیلی سریع‌تر گرم می‌شود.
به طور کلی حتی وقتی این گوشی‌ها داغ می‌کنند نیز مشکلی در شیوه عملکرد آنها به وجود نمی‌آید و بر کارکرد پردازنده گرافیکی آنها تأثیری نمی‌گذارد. ضمن اینکه کاهش سرعت فقط هنگام اجرای بازی‌های گرافیکی سنگین مانند PUBG و با بیشترین میزان نور نمایشگر و پیشرفته‌ترین تنظیمات بصری احساس می‌شود بنابراین اگر می‌خواهید دمای گوشی‌ها زیاد نگردد، می‌توانید تنظیمات مربوط به گرافیک را در بازی کاهش دهید و یا نور نمایشگر را کم کنید.
گوشی برتر از نظر عملکرد: وان‌پلاس 7 تی پرو. اگرچه هر دو گوشی فوق‌العاده عمل کردند ولی اندازه بزرگ‌تر و سیستم خنک‌کننده پیشرفته‌تر، ما را بر آن داشت تا دستگاه دارای پسوند پرو (Pro) را برنده این قسمت بدانیم.
دوربین
جالب است بدانید که در بخش دوربین نیز وان‌پلاس 7 تی و وان‌پلاس 7 تی پرو به یکدیگر شبیه هستند. هر دوی آنها در قاب پشتی خود سه لنز به عنوان دوربین عقب دارند که از این لنزها دو مورد دقیقاً برابرند. در جلو نیز یک لنز برای دوربین سلفی جای گرفته و علی‌رغم اینکه مکانیسم آنها تفاوت دارد ولی خودِ لنز هیچ فرقی ندارد. با این توضیحات، تنها وجه تمایزی که در اینجا به چشم می‌خورد، به حضور لنز تله فوتو و لیزر فوکوس خودکار در مدل پیشرفته‌تر مربوط می‌شود که مدل ضعیف‌تر به آنها تجهیز نشده است.
حال بد نیست در مورد لنزها صحبت کنیم. این دو محصول وان‌پلاس حالا از سنسور محبوب IMX586 که توسط سونی ساخته شده بهره می‌برند. این حسگر رزولوشن 48 مگاپیکسلی، دریچه دیافراگم f/1.6، سیستم اپتیکال ثابت‌سازی تصاویر و 7 المنت دارد. همراهی‌کننده این لنز، یک حسگر 16 مگاپیکسلی اولترا واید با دریچه دیافراگم f/2.2 می‌باشد که باز هم در هر دو موبایل دیده می‌شود. سومین لنز اما، در مدل‌های 7 تی و 7 تی پرو متفاوت است بنابراین موبایل اول از لنز 12 مگاپیکسلی با دریچه دیافراگم f/2.2 و سیستم زوم اپتیکال دو برابری بهره می‌برد و در آن تکنولوژی ثابت‌سازی تصاویر وجود ندارد و موبایل دوم از دوربین 8 مگاپیکسلی با دریچه دیافراگم f/2.4 که به سیستم زوم اپتیکال سه برابری و فناوری ثابت‌سازی تصاویر تجهیز شده استفاده می‌کند.
همان‌طور که می‌بینید، وان‌پلاس 7 تی پرو همچون وان‌پلاس 7 پرو یک لنز 13 مگاپیکسلی تله فوتو دارد. این حسگر می‌تواند به صورت اپتیکال به اندازه 2.2 برابر زوم کند. ضمن اینکه برای زوم 3 برابری، وان‌پلاس قسمت 8 مگاپیکسلی وسط این لنز را به کار می‌گیرد که نسبت به سنسور اصلی زاویه‌ها را به اندازه 3 برابر باریک می‌کند. در این بین، وقتی با لنز تله فوتو عکس‌های پرتره می‌گیرید، یعنی از آن بیشتر کار می‌کشید. مطمئناً زاویه‌ای که تحت پوشش قرار خواهد گرفت عریض می‌باشد اما برای تصاویر پرتره این موضوع چندان اهمیتی ندارد.
پیش از این، در نسخه 9 رابط کاربری OxygenOS در وان‌پلاس 7 پرو، لنز تله فوتو 13 مگاپیکسلی، تصاویر پرتره باکیفیتی می‌گرفت ولی حالا با بروز شدن این پوسته نرم‌افزاری به ورژن 10، توانایی‌های این حسگر نیز کاهش یافته‌اند و تنها در همان موبایل، عکس‌های 12 مگاپیکسلی می‌گیرد. این‌بار و از آن جایی که مدل 7 تی پرو به صورت پیش‌فرض از رابط کاربری OxygenOS 10 استفاده می‌کند، فقط این توانایی را دارد تا تصاویر پرتره 12 مگاپیکسلی و 8 مگاپیکسلی معمولی را با لنز تله فوتو به ثبت برساند.
نکته‌ای که باید در اینجا بدان توجه داشته باشیم این است که اگرچه این گوشی‌ها لنز تله فوتو یکسانی ندارند ولی مشخصات فنی آنها تقریباً یکی است و مدل 7 تی پرو تصاویر را به‌گونه‌ای برش می‌دهد تا به میزان زوم اضافه مدنظر دست یابد. مطمئناً شما می‌توانید در موبایل 7 تی تصاویر 8 مگاپیکسلی را به صورت دستی ببرید و تقریباً همان زاویه پوششی موجود در 7 تی پرو را به دست آورید اما این کار بیهوده خواهد بود. در مجموع، هر دوی این گوشی‌ها تصاویر پرتره را با کیفیت 12 مگاپیکسلی به ثبت می‌رسانند ولی 7 تی این اقدام را با زوم 2 برابری لنز اصلی و 7 تی پرو آن را با زوم 2.2 برابری انجام می‌دهد.
در نهایت به دوربین سلفی می‌رسیم که اتفاقاً هر دو این موبایل‌ها هم از یک سنسور یکسان بهره می‌برند بنابراین در جلوی آنها لنز 16 مگاپیکسلی با دریچه دیافراگم f/2.0 وجود دارد و در آن سیستم الکترونیکی ثابت‌سازی تصاویر به کار رفته و اثری از تکنولوژی فوکوس خودکار به چشم نمی‌خورد. مدل 7 تی لنز دوربین جلوی خود را درون یک ناچ قرار داده و مدل 7 تی پرو آن را درون یک ماژول ظاهر شونده نشانده است. وجود این مکانیسم پاپ‌آپ باعث می‌شود که آلودگی‌ها و خط و خش‌های ایجاد شده روی نمایشگر تأثیر منفی در عملکرد آن نداشته باشند. ضمن اینکه در این یک سالی که از به کارگیری چنین تکنولوژی می‌گذرد، گزارش خاصی مبنی بر شکستن یا عدم کارایی آنها شنیده نشده بنابراین ایده استفاده از این ماژول چندان هم بد نیست.
با بررسی اپلیکیشن دوربین، می‌بینیم که هر دو این دستگاه‌ها از برنامه یکسانی بهره می‌برند به طوری که نسخه 3.8.69 این نرم‌افزار در آنها نصب شده است. این اپلیکیشن در چند سال اخیر با تغییراتی همراه شده ولی چیزی که امسال می‌بینیم، بهترین مورد می‌باشد زیرا حالات عکسبرداری و تنظیمات کاربردی در آن گنجانده شده است. این برنامه پرطرفدارترین آپشن‌های تصویربرداری را در دسترس و درون یک منوی کشویی در پایین قرار می‌دهد. دکمه‌های زوم نیز چه در حالت افقی و چه در حالت عمودی، به راحتی قابل لمس هستند. به علاوه، گزینه‌های کاربردی نظیر HDR، حالت شب، پانوراما، اسلوموشن، تایم لپس و حالت پیشرفته هم وجود دارند.
در دستگاه‌های خانواده 7 تی وان‌پلاس، یک حالت جدید به نام مکرو اضافه شده که از لنز اولترا واید استفاده می‌کند تا از سوژه‌های بسیار نزدیک عکس‌های کلوزآپ بگیرد بنابراین گزینه‌هایی که جای خالی آنها احساس می‌شود حالت هایپرلپس و اسلوموشن فوق آهسته می‌باشد. البته انتظار می‌رود در آینده‌ای نزدیک آپشن دوم عرضه گردد.
گوشی برتر از نظر دوربین: وان‌پلاس 7 تی پرو. در حالی که هم وان‌پلاس 7 تی و هم وان‌پلاس 7 تی پرو دوربین‌های تقریباً یکسانی دارند ولی مدل پیشرفته‌تر از سیستم زوم اپتیکال سه برابری استفاده می‌کند و به تکنولوژی ثابت‌سازی تصاویر نیز مجهز شده است.
کیفیت تصاویر
تصاویر گرفته شده در روز
حالا می‌خواهیم در مورد کیفیت تصاویر گرفته شده حرف بزنیم بنابراین این بخش مقاله خود را با بررسی عکس‌های به ثبت رسیده با لنز 48 مگاپیکسلی اصلی آغاز می‌کنیم. این سنسور که در هر دو گوشی مورد بحث ما مشترک است، عکس‌های بسیار باکیفیتی می‌گیرد به طوری که جزئیات در آنها زیاد، رنگ‌ها دقیق، و کنتراست و رنج دینامیک بالا هستند. این تصاویر جزو باکیفیت‌ترین مواردی به شمار می‌روند که تا کنون با یک گوشی گرفته شده‌اند و هیچ اثری از وضوح و شفافیت بیش از حد در آنها دیده نمی‌شود. تنها مشکلی که در آن وجود دارد این است که یک لایه نور سبز رنگ به چشم می‌خورد که البته چندان قابل‌توجه نیست.
عکس‌هایی که این لنز می‌گیرد، به صورت پیش‌فرض 12 مگاپیکسل کیفیت دارند ولی چنان‌چه می‌خواهید از نهایت ظرفیت این حسگر بهره ببرید، باید حالت پیشرفته (Pro) را فعال کنید. انجام این کار چند مشکل به وجود می‌آورد. برای مثال، برخی فرآیندهای پردازش تصاویر در این گزینه به صورت کامل انجام نمی‌شوند مگر اینکه خودتان به صورت دستی تنظیمات را عوض کنید که متأسفانه در این گزینه نیز تصاویر 12 مگاپیکسلی خواهند بود. به علاوه، عکس‌های 48 مگاپیکسلی گرفته شده واقعاً 48 مگاپیکسل کیفیت ندارند بلکه مشابه تصاویر 12 مگاپیکسلی معمولی هستند. با این تفاسیر، بهتر است اصلاً سراغ حالت پیشرفته نروید.
وقتی صحبت از کیفیت تصاویر گرفته شده توسط لنز تله فوتو می‌شود، در مجموع باید مدل 7 تی پرو را به دیگر گوشی ترجیح دهیم. دلیل اتخاذ این تصمیم فقط به خاطر بزرگ‌نمایی انجام شده توسط این لنز نیست بلکه به طور کلی کیفیت عکس‌های به ثبت رسیده با این حسگر بیشتر است.
کیفیت رنگ، جزئیات، کنتراست، شیوه نورپردازی و رنج دینامیک خروجی لنز تله فوتو گوشی وان‌پلاس 7 تی پرو فوق‌العاده می‌باشد. این کیفیت عالی در حالی به دست آمده که معمولاً لنزهای تله فوتو در موبایل‌های بالارده چنین عملکردی از خود نشان نمی‌دهند اما نمونه موجود در این دستگاه یک مثال نقض است.
در سمت دیگر، وان‌پلاس 7 تی اگرچه در تصاویری که می‌گیرد جزئیات را به خوبی پخش می‌کند ولی نویز زیادی در آنها به چشم می‌خورد و این موضوع حتی در عکس‌های گرفته شده در روز و با شرایط طبیعی هم کاملاً به چشم می‌آید. ضمن اینکه در برخی تصاویر نورپردازی آن‌طور که باید و شاید انجام نمی‌گیرد و رنج دینامیک در آنها بسیار بدتر از خروجی کار وان‌پلاس 7 تی پرو می‌باشد. به علاوه، این عکس‌ها کنتراست کمتری داشته و رنگ‌ها در آنها حالت کشیدگی دارند.
در نهایت به لنز اولترا واید می‌رسیم. بار دیگر باید سنسوری را بررسی کنیم که در هر دو گوشی مشترک است بنابراین کیفیت تصاویر قابل قبول می‌باشد. البته شاید در نگاه اول جزئیات زیادی وجود نداشته باشد ولی دقت رنگ، کنتراست و رنج دینامیک در آنها بالاست. هر دوی این موبایل‌ها از تکنولوژی جلوگیری از تحریف لنز بهره می‌برند که اگرچه سبب می‌شود میدان دید کاهش یابد ولی در مجموع به کیفیت تصاویر می‌‌افزاید.
یک ویژگی جدید در دستگاه‌های خانواده 7 تی وان‌پلاس، حالت مکرو می‌باشد. وقتی این گزینه فعال است، اپلیکیشن دوربین سه گزینه زوم را نشان می‌دهد به همین دلیل امکان دارد که فکر کنید در حال استفاده از لنز اصلی هستید اما در واقعیت، گزینه مذکور تنها با لنز اولترا واید کار می‌کند و شیوه بزرگ‌نمایی هم فقط دیجیتالی است. به علاوه، حالت نامبرده به شما اجازه می‌دهد تا به سوژه مدنظر نزدیک شوید و با بیشترین مقدار ممکن زوم نمایید.
با این قابلیت، تصاویر واقعاً جذابی می‌توانید بگیرید اما کارایی آن بیشتر زمانی است که می‌خواهید خلاقیت خود را نشان دهید. با این وجود، از اضافه شدن چنین آپشنی خرسندیم هرچند نبود آن در مدل‌های وان‌پلاس 7 یا وان‌پلاس 7 پرو چندان احساس نمی‌شود.
گوشی برتر از نظر کیفیت تصاویر گرفته شده در روز: وان‌پلاس 7 تی پرو. هر دو گوشی تصاویر یکسانی با لنزهای اصلی و اولترا واید می‌گیرند ولی مدل 7 تی پرو با لنز تله فوتو عملکرد بهتری دارد و بیشتر می‌تواند زوم کند.
تصاویر گرفته شده در شب یا شرایط کم نور
چنان‌چه می‌خواهید با لنز اصلی وان‌پلاس 7 تی و وان‌پلاس 7 تی پرو در شب‌ها و شرایط کم نور عکسبرداری کنید، باید بگوییم که تصاویر باکیفیتی خواهید گرفت زیرا در آنها جزئیات زیاد بوده و رنگ‌ها دقیق هستند و تعادل رنگ سفید نیز فوق‌العاده است. شاید در برخی نقاط شاهد افزایش نویز باشید ولی این مسئله چندان حاد نیست. در مجموع تلاش وان‌پلاس برای کاهش مقدار نویز ستودنی است چرا که منجر به افزایش جزئیات می‌گردد. سنسور Quad Bayer هم مطمئناً در کاهش مقدار نویز دخالت دارد.
با استفاده از گزینه عکسبرداری در شب یا Nightscape، می‌توان سوژه‌های قرار گرفته در سایه‌ها را به خوبی به ثبت رساند ولی از شدت نور مناطق نورانی کاست. بدین ترتیب، این تصاویر کمی حالت مصنوعی به خود می‌گیرند زیرا فرآیند پردازش زودتر اتفاق می‌افتد اما در مجموع عکس‌ها کیفیت قابل قبولی دارند به شرط آن‌که روی آنها زوم نکنید!!!. زمانی هم که نورپردازی واقعاً ضعیف است، گزینه Nightscape تصاویر خوبی می‌گیرد وگرنه بدون این آپشن، تصویربرداری در چنین شرایطی تقریباً غیرممکن می‌باشد. شاید نتوانیم این گزینه را بهترین مورد در میان گوشی‌های هوشمند بدانیم اما کارایی خودش را دارد و وان‌پلاس نشان داده مدام در حال بهبود آن است.
عملکرد لنز اولترا واید در عکسبرداری در شب و بدون حالت Nightscape، تعریفی ندارد زیرا جزئیات، دقت رنگ‌ها و مقدار نویز از حد معمول کمتر است و با کاهش نور هم این موضوع بدتر می‌شود.
خوش‌بختانه گزینه Nightscape به داد این سنسور می‌آید و اتفاقاً تأثیر خوبی هم می‌گذارد زیرا کیفیت عکس‌ها را به شکل قابل‌ملاحظه‌ای افزایش می‌دهد.
در نهایت به لنزهای تله فوتو می‌رسیم. تفاوت این حسگرها هنگام عکسبرداری در شب زیاد به چشم نمی‌آید چرا که هیچ‌کدام از این موبایل‌ها از این سنسور استفاده نمی‌کنند و سراغ لنز اصلی می‌روند. البته حسگر تله فوتو در وان‌پلاس 7 تی پرو و وان‌پلاس 7 تی به ترتیب به میزان 3 و 2 برابر زوم می‌کند.
خوش‌بختانه لنز اصلی 48 مگاپیکسلی توانایی این را دارد تا به جای لنز تله فوتو در شب‌ها عکسبرداری کند هرچند عملکرد این سنسور با میزان زوم انجام شده توسط هر کدام از دستگاه‌ها زیاد جالب نیست. ضمن اینکه هیچ گزینه‌ای مانند Nightscape هم در این بین فعال نشده است.
گوشی برتر از نظر تصاویر گرفته در شب و شرایط کم نور: هم وان‌پلاس 7 تی و هم وان‌پلاس 7 تی پرو. هر دو گوشی تصاویر نسبتاً یکسانی در شب‌ها و شرایط کم نور می‌گیرند.
تصاویر سلفی و ضبط ویدیو
در نهایت باید عکس‌های سلفی را بررسی کنیم. هم وان‌پلاس 7 تی و هم وان‌پلاس 7 تی پرو از لنز 16 مگاپیکسلی با دریچه دیافراگم f/2.0 و فوکوس ثابت بهره می‌برند. تنها تفاوت آنها این است که مدل پیشرفته‌تر دوربین جلو خود را در یک مکانیسم ظاهر شونده قرار داده و مدل معمولی‌تر آن را در یک ناچ نشانده است.
کیفیت تصاویری که این لنز می‌گیرد، در هر دو گوشی برابر بوده و رنج دینامیک در آنها بالاست. علی‌رغم اینکه اکثر دوربین‌های سلفی وضوح عکس‌ها را بیش از حد زیاد می‌کنند ولی چنین مشکلی در محصولات وان‌پلاس به چشم نمی‌خورد.
چنان‌چه گزینه HDR را روشن کنید، حالتی شبیه ابر و باد در تصاویر ظاهر می‌گردد زیرا دوربین در این لحظه وضوح کمتری را به ثبت می‌رساند ولی سعی می‌کند آن را افزایش دهد. این موضوع همچنین باعث نمایان شدن حاشیه‌ها می‌شود هرچند برای دیدن آنها باید از فاصله نزدیک به تصاویر نگاه کنید. از آن جایی که افراد زیاد نسبت به مقدار جزئیات صورت‌های خود در تصاویر حساس نیستند، بنابراین باید کیفیت تصاویر سلفی گرفته شده با این گوشی‌ها را قابل قبول بدانیم.
تنها مشکلی که این دوربین دارد، نبود فوکوس خودکار می‌باشد. ضمن اینکه اگرچه این لنز می‌تواند میدان دید عریضی را پوشش دهد ولی برای گرفتن تصاویر سلفی گروهی بهتر است از مونوپاد یا سه پایه بهره ببرید.
فیلمبرداری با دوربین جلو چندان چنگی به دل نمی‌زند زیرا کاربر را به خوبی نشان نمی‌دهد. حال که صحبت از ویدیو شد، بد نیست بگوییم که این سنسور تنها می‌تواند با کیفیت 1080p فیلم ضبط کند حال آن‌که بسیاری از رقبا با همین سخت‌افزار توانایی ذخیره ویدیوهای 4K را دارند.
بر خلاف بسیاری از گوشی‌ها، دوربین سلفی این موبایل‌ها افکت‌های زیادی را به کار نمی‌گیرد اما همان حالت واضح کردن رنگ پوست افراد همچنان در این دستگاه‌ها به چشم می‌خورد. البته امکان خاموش کردن این آپشن وجود دارد. منظور از خاموش کردن این است که کاملاً غیرفعال می‌گردد و مانند دیگر موبایل‌ها به صورت همیشگی تأثیرگذار نیست.
گوشی برتری از نظر تصاویر سلفی و ضبط ویدیو: هم وان‌پلاس 7 تی و هم وان‌پلاس 7 تی پرو. هر دوی این گوشی‌ها از یک لنز به عنوان دوربین سلفی استفاده می‌کنند بنابراین عملکرد آنها برابر است.
جمع‌بندی
وان‌پلاس 7 تی پرو گوشی فوق‌العاده‌ای است زیرا جذاب‌ترین شیوه طراحی، باکیفیت‌ترین نمایشگر، قدرتمندترین سخت‌افزار، کارآمدترین نرم‌افزار، بهترین اسپیکرها، بادوام‌ترین باتری با تکنولوژی شارژ سریع و توانمندترین دوربین‌ها در آن به کار رفته‌اند. در مجموع باید این دستگاه را بهترین موبایلی بدانیم که وان‌پلاس تا کنون تولید کرده و آن را یکی از برترین گوشی‌های بازار به حساب بیاوریم.
از طرفی، وان‌پلاس 7 تی هم ظاهر جذاب، نمایشگر باکیفیت، سخت‌افزار قدرتمند، نرم‌افزار کارآمد، باتری با دوام با تکنولوژی شارژ سریع و دوربین توانمندی دارد. به علاوه، قیمت پایین‌تر آن در مقایسه با برادر بزرگ‌ترش، باعث می‌شود ارزش خریدش افزایش یابد.
برای اکثر افراد، وان‌پلاس 7 تی گوشی خوبی است. البته آن را به وان‌پلاس 7 تی پرو ترجیح نمی‌دهیم ولی با توجه به قیمتی که دارد، امکانات مناسبی در اختیار کاربران قرار می‌دهد زیرا همه آن چیزی که از یک موبایل مخصوص سال 2019 انتظار می‌رود در آن به کار رفته و بعید است کسی نسبت به این موضوع اعتراضی داشته باشد.
با این حال، اشخاصی که بیشتر به پیشرفته بودن گوشی توجه دارند، باید مدل 7 تی پرو را در نظر بگیرند چرا که مخصوص آنها تولید شده است. در واقع این دستگاه را باید افرادی خریداری کنند که همیشه وارد فروشگاه می‌شوند و بهترین محصول را تقاضا می‌نمایند و از وان‌پلاس انتظار دارند تا پیشرفته‌ترین چیزی که تا کنون تولید کرده را در اختیارشان بگذارد. طبیعتاً چنین گوشی قیمت بالایی هم دارد که البته برای انسان‌هایی که گفتیم، موضوع چندان مهمی نخواهد بود. این اقدام کمپانی چینی تقریباً شبیه همان کاری است که اپل با مدل‌های دارای پسوند پرو (Pro) و معمولی‌تر انجام داده به طوری که یکی از آنها برای همه و دیگری برای افراد سخت‌پسند است.
باز هم اگر سلیقه کسی خیلی خاص بود، ما وان‌پلاس 7 تی پرو مک‌لارن ادیشن را پیشنهاد می‌کنیم. در واقع اگر شخصی پول خرید این مدل مخصوص را دارد، تصاحب آن منطقی خواهد بود. بهتر است به قضیه این‌گونه نگاه کنیم. برای خرید وان‌پلاس 7 تی، همین حالا هم پول زیادی باید پرداخت در این شرایط، بهتر آن است که گوشی بخریم که از همه نظر نسبت به دیگر موبایل‌ها برتری دارد. شاید در نگاه اول، ظاهر این موبایل زیاد جذاب نباشد ولی نمی‌توان این موضوع که وان‌پلاس 7 تی پرو مک‌لارن ادیشن گوشی منحصربفرد و خاصی است را کتمان کرد.
در نهایت، ما فکر می‌کنیم که وان‌پلاس 7 تی و وان‌پلاس 7 تی پرو مخصوص دو طیف مختلف از مردم ساخته شده‌اند. وجه مشترکی که آنها دارند این است که قیمت‌شان کمتر از سایر پرچمداران ساخته شده توسط دیگر کمپانی‌ها نظیر اپل، سامسونگ و اپل می‌باشد. شاید برخی‌ها بگویند که محصولات وان‌پلاس مانند گذشته ارزان نیستند اما در پاسخ به آنها باید گفت که هنوز هم از رقبای خود قیمت کمتری دارند و از طرفی، نسبت به قبل پیشرفته‌تر شده‌اند.