گوگل در راستای عرضه گوشی‌های سری نکسوس قبلا دوبار با کمپانی HTC همکاری کرده بود و همکاری سوم این دو کمپانی پایانی بر گوشی‌های سری نکسوس شد. گوشی‌های گوگل پیکسل آغازی بر گوشی‌های پرچمدار گوگل هستند که از قرار معلوم همانند گوشی‌های اپل هر ساله در دو نسخه پایه و ایکس ال عرضه خواهند شد. در واقع گوشی‌های پیکسل بهترین فرصت گوگل برای ارایه تمامی سرویس‌های یکپارچه‌اش و معرفی Google Assistant جدید اندروید بود. هر دو گوشی Pixel و Pixel XL جانشین‌های گوشی‌های نکسوس 5X و 6P هستند. البته گوگل در بخش‌های نمایشگر و اندازه باتری تغییراتی اعمال کرده و همچنین این‌بار از چیپست یکسان در هر دو نسخه استفاده کرده است.
البته باید اعتراف کنیم بسیاری از علاقه‌مندان گوشی‌های نکسوس از قیمت گوشی های پیکسل نامید شده‌اند. همواره گوگل گوشی‌های نکسوس را با قیمتی به مراتب اقتصادی‌تر روانه بازار می‌کرد. اما همانطور که می‌دانید قیمت گوشی‌های پیکسل تقریبا با نسخه‌های گوشی اپل آیفون 7 برابری می‌کند. البته این اخلاف قیمت گوشی‌های پیکسل با نکسوس بی‌دلیل نیست و در ادامه نقد و بررسی گوشی Google Pixel به دلایل این موضوع بیشتر پی خواهیم برد.
طراحی و ساخت گوشی Google Pixel
هر دو نسخه این گوشی با جعبه‌هایی تقریبا هم‌اندازه عرضه می‌شوند. تنها راه تشخیص جعبه این دو گوشی مربوط به برچسب بزرگ نام گوشی روی این جعبه‌ها می‌باشد. محتویات داخل جعبه شامل گوشی، ابزار سیم‌کارت، اطلاعات وارانتی، راهنمای Quick-Start، کابل USB-A به USB-C و آداپتور OTG می‌باشد. وجود چنین آداپتوری کاربران را قادر می‌سازد از کابل‌ها و مبدل‌های دیگر گوشی‌های اندرویدی نیز بتوانند به راحتی استفاده کنند.
همچنین در پک سمت راست جعبه آداپتور شارژ و کابل USB تایپ C را مشاهده کنید. پس در جعبه‌گشایی این گوشی را دو کابل مواجه خواهید شد که یکی برای شارژ کردن گوشی و دیگری برای تبادل دیتا در نظر گرفته شده است. لازم به ذکر است که محتویات جعبه این گوشی شامل هیچ‌گونه هدفونی نمی‌باشد.
چنانچه قبلا گوشی HTC 10 را به دست گرفته باشید با در دست گرفتن گوگل پیکسل از شباهت طراحی این دو گوشی تعجب خواهید کرد. حتی نمایشگرهای این دو گوشی نیز هم‌اندازه هستند. البته با در دست گرفتن پیکسل متوجه خواهید شد که پیکسل سبک‌تر است. دلیل سبک‌تر بودن گوشی گوگل مربوط به دو پارامتر می‌شود. اولی اینکه ظرفیت باتری پیکسل 230mAh کمتر از HTC 10 است و دومی اینکه در ساخت این گوشی از نوعی آلومینیم که در صنعت هوافضا کاربرد دارد استفاده شده است.
به هر حال طراحی این دو گوشی بسیار شبیه هم است و طبیعتا دلیل این امر یکسان بودن کارخانه سازنده آنهاست.
امروزه حتی گوشی‌های میان‌رده و اقتصادی نیز با بدنه‌های فلزی عرضه می‌شوند. اما بدنه آلومینیمی گوگل پیکسل قابل مقایسه با چنین گوشی‌هایی نیست. می‌توان گفت بدنه یکپارچه فلزی این گوشی به شکل ایده‌آلی خوب است.
هر دو گوشی پیکسل و پیکسل XL طراحی یکسانی دارند و تنها تفاوت ظاهری آنها به اندازه گوشی‌ها ختم می‌شود.
طراحی گوشی Google Pixel همچنین یادآور طراحی گوشی HTC One A9 به همراه خمیدگی‌های قاب پشتی HTC 10 از تمامی لبه‌هاست. خمیدگی لبه‌های قاب پشتی پیکسل کمی متفاوت است، اما می‌توان همان آرگونومی را به وضوح دید. زاویه‌دار بودن و خمیدگی لبه‌ها نقش به‌سزایی در خوش دست بودن گوشی دارد و کار در دست گرفتن آن را راحت‌تر می‌کند. نکته جالب دیگر در مورد قاب پشتی گوشی نبود هیچ اثری از خط آنتن است.
در مورد پنل جلویی گوشی باید اعتراف کنیم که اگر نبود دکمه خانه و اندازه کمی بزرگتر نمایشگر را در نظر نگیریم، ممکن است هر کاربری این گوشی را با آیفون اشتباه بگیرد. خروجی صدای گوشی به شکل سطح مشبک طراحی شده و پشت سر آن چراغ LED به منظور اعلانی برای نوتیفیکیشن‌ها قرار دارد که می‌توان از قسمت تنظیمات آن را فعال کرد (به شکل پیش‌فرض غیر فعال است). درست زیر خروجی صدای گوشی، سنسور مجاورت تعبیه شده و این در حالی است که سنسور 8MP دوربین سلفی در سمت چپ خروجی صدا قرار دارد. نمایشگر 5 اینچی 1080p گوشی نیز چیزی حدود 69 درصد از فضای پنل جلویی را به خود اختصاص داده است.
یکی از بزرگ‌ترین ایرادهای وارده به طراحی گوشی‌های گوگل یکنواخت بودن طراحی پنل جلویی گوشی است. مواردی مانند ساخت لبه‌های خمیده برای قسمت بالایی و پایین پنل جلویی یا تغییر اندازه صفحه‌نمایش و یا استفاده از فضای خالی بالای نمایشگر برای تعبیه اسپیکر دوم می‌توانست به جذابیت‌های این گوشی بیفزاید. البته باید اشاره کنیم که تک اسپیکر این گوشی که در پایین گوشی قرار دارد خروجی مطلوبی دارد.
در قسمت بالای گوشی جک 3.5mm به همراه چند خط آنتن قرار گرفته و در پایین نیز فقط مواردی مربوط به صدای گوشی دیده می‌شود. برای حفظ تقارن در طراحی، خروجی صدای اسپیکر که در سمت درگاه USB-C قرار دارد با میکروفون اصلی گوشی که در سمت چپ درگاه USB-C دارد به شکل شبکه‌های مشبکِ یکسان طراحی شده است.
تنها دکمه‌های فیزیکی گوشی Google Pixel در سمت راست بدنه دیده می‌شود. دکمه پاور که در زیر دکمه ولووم تعبیه شده است، به منظور سهولت پیدا کردن با سطح بافت مانند پوشانده شده است. در سمت چپ بدنه نیز فقط یک اسلات سیم‌کارت نانو قرار دارد که برای استفاده از آن به ابزار سیم‌کارت احتیاج خواهید داشت.
در مورد قاب پشتی همچنین باید اشاره کنیم که گوگل با استفاده از ایده طراحی گوشی Nexus 6P این قاب را به دو قسمت تقسیم کرده است.
قسمت بالایی که با قسمت پایینی اختلاف رنگ نیز دارد، با یک لایه شیشه‌ای پوشانده شده و در برگیرنده دوربین پشتی، فلش LED دوگانه و سنسور فوکوس دوربین، خطوط آنتن و اسکنر اثر انگشت است.
صفحه نمایش گوشی گوگل پیکسل
گوشی گوگل پیکسل به نمایشگر 5 اینچی سامسونگ AMOLED با وضوح FullHD مجهز شده است. دقیقا تراکم پیکسلی این نمایشگر (441ppi) با گوشی LG Nexus 5 که در سال 2013 عرضه شده بود یکی است. به عنوان یک گوشی پرچمدار که در اواخر سال 2016 رونمایی شده است بسیار انتظار داشتند که نمایشگر آن دارای وضوح تصویر QHD باشد، اما شاید چنین رزولوشنی برای نمایشگر 5 اینچی چندان هم کاربردی نباشد. همچنین این نمایشگر در پشت لایه 2.5D Gorilla Glass قرار گرفته است تا علاوه بر محافظت صفحه‌نمایش با لبه‌های خم نیز همراه شود.
گوگل ویژگی نرم‌افزاری جدیدی به اسم “Night light” اضافه کرده است که با فعال کردن آن رنگ‌های صفحه‌نمایش به هنگام شب به شکل قابل توجهی به سمت رنگ زرد متمایل می‌شود (شدت تغییر رنگ‌ها زیاد است و امکان تنظیم آن وجود ندارد). مکانیزم این ویژگی مشابه Night Shift سیستم عامل iOS است. رنگ‌های آبی و سفید در صفحه‌نمایش حذف می‌شوند. دلیل این امر نیز اختلال رنگ آبی صفحه‌نمایش در فرایند خواب است.
شدت روشنایی صفحه‌نمایش گوگل پیکسل در مقایسه با پرچمدارانی چون گلکسی S7 و اپل آیفون 7 پایین‌تر است، اما در پایین‌ترین میزان روشنایی صفحه‌نمایش عملکرد آن از اکثر پرچمداران بهتر است.
طول عمر باتری گوشی گوگل پیکسل
گوگل پیکسل با یک باتری 2,770mAh غیر قابل تعویض همراه شده است. در حالی که طول عمر باتری گوشی‌های نکسوس به هیچ وجه عالی نبودند، خوشبختانه پیکسل عملکرد خوبی در این زمینه دارد. البته طول عمر باتری این گوشی نیز فوق‌العاده نیست، اما مطمئن باشید که نامیدتان نیز نخواهد کرد.
شارژر سریع USB-C بکار گرفته شده در این گوشی جزو فناوری‌های شارژ سریع Qualcomm Quick Charge نیست. این شارژر از انتقال برق استاندارد USB استفاده می‌کند و با خروجی 5V@3A به سرعت باتری را شارژ می‌کند. اگرچه روی شارژر برچسب 5V (15W) و 9V (18W) خورده است، اما پیکسل 5 اینچی به هیچ وجه از ولتاژ 9V استفاده نخواهد کرد. در طرف مقابل نسخه XL می‌تواند از حداکثر توان این شارژر استفاده کند. با این وجود نسخه پایه از XL سریع‌تر شارژ می‌شود. مدت زمان لازم برای شارژ 0 تا 53 درصد گوگل پیکسل برابر با 30 دقیقه است.
طول عمر باتری گوشی Google Pixel تقریبا با اپل آیفون 7 برابری می‌کند. این گوشی در تست مخصوص باتری جی‌اس‌ام آرنا امتیاز 64 ساعت را کسب کرده است. البته طول عمر باتری این گوشی در مقایسه با نسخه اگزینوس سامسونگ گلکسی S7 (تقریبا 80 ساعت) چندان هم قابل تمجید نیست. البته پارامترهای مصرف باتری S7 کاملا متفاوت از پیکسل است. پرچمدار سامسونگ دارای نمایشگر بزرگتر است، رزولوشن صفحه‌نمایش بیشتر است و همچنین ظرفیت باتری آن 3,000mAh است. اما تاثیر گذارترین عامل در طول عمر عالی باتری S7 مربوط به مصرف بهینه چیپست اگزینوس 8890 در مقایسه با اسنپ‌دراگون 820 است.
خود گوگل درباره طول عمر باتری این گوشی ادعا کرده بود که کاربران می‌توانند 13 ساعت به تماشای ویدیو بپردازند، 13 ساعت وب‌گردی کنند و 26 ساعت مکالمه داشته باشند. اما نتایج جی‌اس‌ام آرنا با ادعای گوگل فاصله زیادی دارد. البته باید اشاره کنیم که طبیعتا شرایط آزمون باتری می‌تواند متفاوت باشد. در این تست، گوگل پیکسل برای وب‌گردی 7:40 ساعت، پخش ویدیو 11:27 ساعت و مکالمه در شبکه‌های 3G تقریبا 21 ساعت کسب کرده است. نتایج این آزمون به غیر از حالت وب‌گردی رضایت بخش است.
رابط کاربری Google Pixel
همواره اولین گوشی‌هایی که با آخرین نسخه بروز اندروید عرضه می‌شدند، گوشی‌های گوگل نکسوس بودند. اما این‌بار قبل از عرضه گوشی گوگل پیکسل ، این گوشی LG V20 بود که تحت عنوان اولین گوشی با سیستم‌عامل اندروید نوقا 7.0 عرضه شد. البته گوگل پیکسل نه با اندروید 7.0 بلکه با اندروید نوقا 7.1 رونمایی شد و پس از چند روز نسخه بتای 7.1 برای گوشی‌های نکسوس 6P و 5X عرضه شد.
طبق معمول این گوشی گوگل نیز با خالص‌ترین و خام‌ترین اندروید همراه شده است. به گفته گوگل اندروید این گوشی فارغ از هرگونه نرم‌افزار سوم‌شخص، نرم‌افزارهای به درد نخور و منوهای تغییر یافته سیستم می‌باشد.
لانچر این رابط کاربری کاملا شبیه به چیزی است که در نکسوس 5X دیده بودیم. این لانچر که در ابتدا به شکل انحصاری برای گوشی 5X با نام Google Now Luancher توسعه داده شده بود، هم‌اکنون برای تمامی گوشی‌های اندرویدی در دسترس است.
البته لانچر Pixel تفاوت‌هایی با Google Now Luancher دارد. مهم‌ترین تغییر رخ داده حذف دکمه منوی اپلیکیشن‌هاست. بدین شکل که برای دسترسی به منوی اپلیکیشن‌ها کافی است صفحه را از پایین به سمت بالا بکشید.
یکی از بهترین کارایی‌های تکنولوژی لمس 3D اپل مربوط به ارایه میان‌برهایی برای تسریع کارهاست. گوگل چنین عملکردی را در این رابط کاربری اعمال کرده است. بدین شکل که در صفحه خانه با لمس و نگه داشتن انگشت‌تان روی هر اپلیکیشنی برخی کارایی‌های از پیش تعیین شده در داخل کادر حباب مانندی نمایش داده می‌شود. برای مثال در صفحه خانه با نگه داشتن انگشت‌تان روی اپلیکیشن دوربین با دو گزینه Take a photo و Take a selfie مواجه می‌شوید.
ویژگی جدیدی برای انتخاب تصاویر پس‌زمینه گوشی اضافه شده است که اخیرا این ویژگی برای دیگر گوشی‌های اندرویدی در پلی استور با عنوان Google’s Wallpapers در دسترس است.
متاسفانه خبری از انتخاب تم‌های مختلف نیست. با وجود اینکه گوگل در نسخه مارشمالو 6.0 اندروید ویژگی انتخاب تم برای دستگاه را اضافه کرده بود، به دلایلی این ویژگی را در نسخه جدید اندروید حذف کرده است.
منوی اپلیکیشن‌ها شامل سه بخش می‌شود. در بالای این منو می‌توانید لیست اپلیکیشن‌های توصیه شده که از بین برنامه‌های پر مصرف و تازه نصب شده انتخاب شده‌اند را مشاهده کنید. در پایین آن باکس جستوجو و سپس لیست تمامی اپلیکیشن‌های نصب شده دیده می‌شود.
بالاخره نسخه خام اندروید با ویژگی تقسیم صفحه‌نمایش با معرفی Android Nougat 7.0 همراه شد. با وجود اینکه سامسونگ از مدت‌ها پیش این ویژگی را در رابط کاربری برخی گوشی‌های پرچمدارش لحاظ کرده بود، اما برای اولین بار امکان اضافه شدن این ویژگی با عرضه اندروید مارشمالو 6.0 که برای عملی‌سازی این ویژگی بهینه‌سازی شده بود، همراه شد. و حال نیز برای اولین بار این ویژگی به شکل پیش‌فرض با اندروید خام نوقا 7.0 در دسترس است. تقسیم صفحه‌نمایش به دو اپلیکیشن فقط برای اپلیکیشن‌های خاصی برای گوشی گوگل پیکسل در نظر گرفته شده است، اما شما می‌توانید از قسمت Developer options تمامی برنامه‌ها را به لیست این ابزار اضافه کنید.
حسگر اثر انگشت بسیار سریع و دقیق عمل می‌کند. در اکثر موارد بدون هیچ مشکلی عمل اسکن انگشت را انجام می‌دهد، اما برخی اوقات ممکن است با پیام “Finger moved too fast, try again” مواجه شوید.
اگر می‌خواهید بدون مشاهده نوتیفیکیشن‌ها گوشی را آنلاک کنید، می‌توانید انگشت‌تان را روی اسنکر قرار دهید و پس از باز شدن قفل صفحه با کشیدن انگشت‌تان روی این سنسور از سمت بالا به پایین نوتیفیکیشن‌های گوشی خود را چک کنید. البته برای استفاده از این قابلیت بایستی آن را فعال کنید. با وجود کاربردی بودن این ویژگی دلیل غیر فعال بودن آن در حالت پیش‌فرض برای‌مان مشخص نیست.
دسترسی به تاگل‌ها و میان‌برها در این نسخه از اندروید سریع‌تر و راحت‌تر است. 6 میان‌بر اول حتی در صفحه نوتیفیکیشن نیز در دسترس است. برای دسترسی به همه میان‌برها و همچنین اسلایدر تنظیم نور صفحه‌نمایش لازم است صفحه نوتیفیکیشن را یک‌بار دیگر از بالا به پایین بکشید و یا از همان ابتدا این کار را با دو انگشت انجام دهید.
پاسخ گویی سریع در بخش نوتیفیکیشن بار یکی دیگر از تغییرات اعمال شده است. در نسخه‌های قبلی اندروید برای پاسخ‌گویی سریع در اپلیکیشن‌های پیام‌رسان، هنگامی که بیرون از اپلیکیشن بودید، پیام‌ها و امکان پاسخ‌گویی به آنها در کادر حبابی شکلی در بالای صفحه‌نمایش ممکن بود که پس از مدت زمان کوتاهی این امکان نیز از دسترس‌تان خارج می‌شد. اما حال در بخش نوتیفیکیشن گوشی می‌توانید هر زمانی که خواستید بدون وارد شدن به محیط برنامه پاسخ پیام‌های خود را وارد کنید.
بنچمارک گوشی گوگل پیکسل
گوشی گوگل پیکسل با تراشه کوالکام اسنپ‌دراگون 821 عرضه می‌شود. نکته منفی درباره بخش پردازشی این گوشی این است که چیپست اسنپ 821 استفاده شده در گوشی‌های گوگل پیکسل با کاهش کلاک هسته‌ها به اندازه هسته‌های مدل 820 همراه شده‌اند و این ارتقای مدل از 820 به 821 فقط یک نکته گمراه‌کننده است. در حالی که قدرت پردازشی این تراشه با مدل 820 هیچ تفاوتی ندارد، اما بدون هیچ نکته مثبتی نیز نیست. استفاده بهینه‌تر انرژی و همچنین دمای کمتر این تراشه دلیل این انتخاب است. در واقع گوگل پیکسل به هیچ وجه در حد و اندازه‌های گوشی‌هایی که از تراشه اسنپ 820 بهره می‌برند داغ نخواهد کرد.
علارغم اینکه چیپست اسنپ 820 در اکثر گوشی‌های پرچمدار استفاده می‌شود، با ایراد داغ شدن حتی در پردازش‌های نه چندان سنیگن مواجه می‌شوند. استفاده هم‌زمان از اپلیکیشن‌های فیسبوک، توییتر و اپلیکیشن پیام‌رسان به راحتی می‌تواند دمای گوشی هوشمندی که با اسنپ 820 همراه شده است را افزایش دهد. این در حالی است که رقبای این چیپست مانند اگزینوس و کایرین به هیچ عنوان در چنین پردازش‌هایی داغ نمی‌کنند.
در بنچمارک GeekBench 4 – multi core امتیاز گوگل پیکسل اختلاف زیادی با گوشی Galaxy S7 نسخه اگزینوس و اپل آیفون 7 با چیپست فوق‌العاده A10 Fusion دارد. اما در بین گوشی‌هایی که از تراشه اسنپ 820 یا 821 استفاده کرده‌اند، تقریبا پیکسل بهترین عملکرد را دارد. اما قضیه در مورد حالت single core کاملا متفاوت است. در بنچمارک AnTuTu 6 نیز عملکرد گوشی در حد دیگر گوشی‌هایی است که از تراشه یکسان استفاده کرده‌اند.
دوربین گوشی Google Pixel
در گوشی‌های امروزی مقدار مگاپیکسل دوربین از اهمیت پایین‌تری برخوردار است. با وجود اینکه گوشی گوگل پیکسل از یک سنسور 12.3 مگاپیکسلی بهره می‌برد، اما این دوربین توانسته است از وبسایت DxOMark بالاترین نمره ممکن را از بین تمامی گوشی‌های هوشمند کسب کند. با این وجود، گوگل پیکسل دقیقا از همان سنسوری که در گوشی‌های نکسوس 5X و 6P استفاده شده بود بهره می‌برد. این بدان معناست که برای دوربین گوگل پیکسل از سنسور 1/2.3 سونی IMX377 با رزولوشن 12.3MP و در پشت آن لنز 26mm با گشایش f/2.0 استفاده شده است. البته دیافراگم این لنز در مقایسه با f/1.7 گوشی Galaxy S7 و f/1.8 گوشی HTC 10 چندان هم قابل تحسین نیست.
دیگر بخش‌های دوربین با چندین تغییر همراه شده‌اند تا عملکرد این دوربین در مقایسه با نکسوس‌ها بهبودهایی داشته باشد. البته این دوربین همچنان از اندازه بزرگ پیکسل 1.55µm استفاده می‌کند و سیستم تشخیص فازی و فوکوس خودکار لیزری همچنان حضور دارند. حالت +HDR باز نگری شده و لرزشگیر دست برای حالت فیلم‌برداری اضافه شده است. همچنان خبری از سیستم OIS نیست، البته نبود این لرزشگیر اپیتکال نوری را به ندرت احساس خواهید کرد.
بهترین ویژگی دوربین این گوشی مربوط به حالت +HDR است. این ویژگی که از آخرین نسل از گوشی‌های نکسوس به جا مانده، حال به لطف تراشه اسنپ 821 و بازنگری‌های صورت گرفته شده، عملکرد به مراتب بهتری دارد.
اپلیکیشن دوربین دقیقا همان اپلیکیشن بکار گرفته شده در گوشی‌های نکسوس 5X و 6P می‌باشد. رابط کاربری کاملا ساده است. در صفحه اصلی مواردی مانند فلش، تنظیم نور سفید، +HDR، جدول و تایمر خودکار در دسترس هستند. حالت‌های جدیدی برای عکاسی شامل Photo Sphere، پانوراما و Lens Blur در این دوربین اضافه شده‌اند.
سریع‌ترین راه دسترسی به دوربین، دو بار فشردن پشت سر هم دکمه پاور است. این روش چه گوشی‌تان لاک باشد و چه آنلاک، سریع‌ترین راه دسترسی به دوربین گوشی خواهد بود.
بخش فیلم‌برداری در این رابط کاربری از حالت عکاسی جدا شده است. برای دسترسی به حالت فیلم‌برداری کافی است که صفحه را به سمت چپ بکشید. حالت‌های بیشتر در منوی همبرگری (منوی سه خط) قرار دارند. بعد از اینکه حالت دوربین را به فیلم‌برداری تغییر دادید، می‌توانید از بخش تنظیمات رزولوشن ویدیوها را تغییر دهید.
روی رزولوشن 1080p می‌توانید سرعت دوربین را بین 30 و 60 فریم بر ثانیه تغییر دهید. در حالت اسلوموشن نیز سرعت‌های 120fps و 240fps در دسترس هستند. البته به یاد داشته باشید که ویدیوهای اسلوموشن با سرعت 120fps با وضوح تصویر 1080p ذخیره می‌شوند، اما در انتخاب سرعت 240fps وضوح تصویر به 720p کاهش پیدا می‌کند.
همانطور که اشاره کردیم، دوربین 12.3 مگاپیکسلی گوگل پیکسل یکی از فوق‌العاده‌ترین عملکردها را دارا می‌باشد. چنانچه حالت خودکار +HDR روشن باشد، دوربین با حفظ رنگ‌های گرم، مقادیر کثیری از نویز نقاط تاریک عکس را حذف می‌کند.
عملکرد تعادل رنگ سفید بعضا بی‌ثبات است. حتی مواقعی که از یک صحنه عکس گرفته می‌شود، تعادل رنگ سفید ممکن است متفاوت باشد. دلیل این امر به احتمال زیاد به الگوریتم‌های +HDR مربوط می‌شود. به هر حال مشکل چندان جدی محسوب نمی‌شود.
برای دوربین سلفی نیز از یک سنسور 8MP با دیافراگم لنز f/2.4 استفاده شده است که از گوشی نکسوس 6P به ارث رسیده است. در حالی که این دوربین سلفی روی کاغذ چندان هم جذاب به نظر نمی‌رسد، اما می‌تواند یکی از بهترین عملکردها را در بین گوشی‌های پرچمدار داشته باشد. تصاویر دارای جزییات بسیار خوبی هستند و رنگ‌ها به طرز قابل توجهی جذاب به نظر می‌رسند. دامنه رنگ‌های این دوربین سلفی بسیار خوب است و این در حالی است که این مساله (دامنه رنگ‌ها) به عنوان یکی از اصلی‌ترین مشکلات دوربین‌های سلفی شناخته می‌شود.
بخش ویدیو دوربین گزینه‌های زیادی برای تعیین رزولوشن و سرعت تصاویر ارایه می‌دهد. البته در رابط کاربری دوربین اعمال تغییرات در این تنظیمات کمی زمان‌بر است.
برای حالت فیلم‌برداری 4K فقط سرعت 30fps ممکن است، حالت 1080p با سه گزینه 60fps ،30fps و 120fps (برای اسلوموشن) همراه شده و حالت HD نیز با سه گزینه 30fps و 60fps و 120fps برای اسلوموشن قابل تنظیم است. این تنظیمات از منوی همبرگری دوربین قابل تغییر هستند.
اگر انتظار دارید گوشی گوگل پیکسل و پیکسل XL ویدیوهای شما را با صدای استریو ضبط کنند، نامید خواهید شد. زیرا که صدای ویدیوها در همه آپشن‌ها فقط با حالت مونو ضبط می‌شوند.
ویدیوهای 4K این دوربین با نرخ تصویر 42Mbps ذخیره می‌شوند که در مقایسه با گلکسی S7 و ال‌جی G5 نرخ پایین‌تری محسوب می‌شود. اما این مساله نشان دهنده ضعف ویدیوهای 4K این گوشی نیست. ویدیوها با جزییات کامل، رنگ‌های بسیار طبیعی و با مقادیر نویز پایین گرفته می‌شوند.
سخن پایانی
گوگل در آغاز نسل جدید گوشی‌های هوشمند خود گامی محکم برداشته است. گوشی‌های Google Pixel و Google Pixel XL از لحاظ سخت‌افزاری هم‌رده با هر گوشی پرچمدار امروزی می‌باشند. البته مانند هر محصولی دارای نکات مثبت و منفی هستند. اما مهم‌ترین مساله‌ای که در حوزه نقد و بررسی گوشی Google Pixel گنجانده نمی‌شد، قیمت خرید گوشی است. همانطور که می‌دانید قیمت گوشی‌های گوگل پیکسل دقیقا هم‌رده با گوشی‌های اپل آیفون هستند.
نقاط قوتی در گوگل پیکسل وجود دارند که به سادگی نمی‌توان از آنها گذشت. دوربین پشتی این گوشی بهترین عملکرد مخصوصا در محیط‌های کم‌نور تر را در بین تمامی پرچمداران دارد که این مهم را مدیون الگوریتم‌های فوق‌العاده +HDR می‌باشد. همچنین با خرید این گوشی شما از دو سال پشتیبانی بروز رسانی و سه سال یا کمی بیشتر از بروز رسانی‌های بسته‌های امنیتی بهره‌مند می‌شوید.
با وجود تمامی ویژگی‌های مثبت سخت‌افزاری و ویژگی‌های نرم‌افزاری فوق‌العاده گوگل که برخی به شکل انحصاری فقط برای این دو گوشی در دسترس هستند، نمی‌توان از قیمت گزاف خرید گوشی چشم‌پوشی کرد. مساله‌ای که طبیعتا ما را به یاد مقایسه قیمت گوشی‌های اقتصادی نکسوس می‌اندازد.
