درست مانند گوشی پیکسل 4 ایکس ال، ظاهر مدل پیکسل 4 گوگل هم پیش از اینکه معرفی شود برای همگان فاش شده بود و کم و بیش اطلاعاتی نیز در مورد مشخصات فنی و امکانات آن داشتیم. اما پس از آنکه محصولات سال قبل کمپانی مالک اندروید معرفی شدند و با کیفیت بالای دوربین خود توانستند توجه علاقهمندان به تلفنهای همراه را جلب کنند، اینبار هم انتظار میرود پرچمداران سال 2019 این شرکت دوباره عملکرد درخشانی از خود به ثبت برسانند.
باید اذعان کنیم که شیوه طراحی پیکسل 4 ترکیبی است از اجزایی جدید و قدیمی. ظاهر این دستگاه جذابتر از نمونه معرفی شده در سال گذشته میباشد و میتوانیم بگوییم که کمی هم از آیفونها برتری دارد. البته این به معنای قیمت پایین آنها نیست زیرا بدنهای شیشهای و فریمی فلزی که نه درخشان است و نه مات، اینگونه اقتضا میکند که محصول گوگل ارزان نباشد. البته این شیوه ظاهری به رنگ انتخاب شده (مشکی، سفید، نارنجی) هم بستگی دارد.
در جلوی این موبایل 8.2*68.8*147.1 میلیمتری و 162 گرمی، یک نمایشگر 5.7 اینچی از نوع P-OLED قرار گرفته که میتواند با رزولوشن 1080*2280 پیکسلی تصاویر را نشان دهد و با نرخ بازسازی 90 هرتزی نرمافزارها و انیمیشنهای درون دستگاه را با سرعت بالایی اجرا کند. ضمن اینکه در سمت راست این گوشی شاهد حضور دکمههای پاور و کاهش و افزایش صدا هستیم.
از آن جایی که در سال 2019 قرار داریم، گوگل هم سعی کرده همگام با بازار پیش برود به همین دلیل حاشیههای اطراف نمایشگر این محصولش را تا جایی که توانسته باریک کرده اما متأسفانه به خاطر قرارگیری سنسور مربوط به شیوه ناوبری مبتنی بر حرکات، نوار مشکی رنگ بالای صفحه نمایش نسبت به دیگر موبایلهای برتر بازار ضخامت زیادی دارد.
در قاب پشتی، یک ماژول مربعی شکل دیده میشود که در آن دو لنز 12 مگاپیکسلی اصلی و 16 مگاپیکسلی تله فوتو جایگیری کردهاند. این انتخاب عجیب، باعث شده تا بسیاری از کارشناسان گوگل را به خاطرش سرزنش کنند چرا که طرفداران لنزهای اولترا واید به مراتب بیشتر از لنزهای تله فوتو هستند. به هر حال، خودِ شرکت سازنده ادعا میکند که لنز موجود در این موبایل با بررسیهای زیادی انتخاب شده و میتواند تصاویر باکیفیتی بگیرد. به این نکته هم اشاره کنیم که در جلو نیز دو سنسور وجود دارند که عبارتند از 8 مگاپیکسلی اصلی و حسگر ToF.
درست مانند رویه معمول گوشیهای گوگل، سختافزار و نرمافزار دوربین با یکدیگر هماهنگ شدهاند بنابراین امسال نیز شاهد بهبود گزینه حالت عکسبرداری در شب یا همان Night Mode هستیم و آپشنهایی نظیر Super Res Zoom و Live HDR+ هم به تازگی اضافه شدهاند تا تعادلی میان قسمتهای پرنور و تاریک سوژههای مختلف عکاسی به وجود بیاید. نکتهای که باید گوگل را به خاطر آن تحسین کنیم، رابط کاربری بسیار ساده و آسان اپلیکیشن دوربین میباشد به طوری که کاهش یا افزایش هر یک از عناصر تأثیرگذار در کیفیت تصاویر در دسترس قرار گرفته است. مطمئناً گزینهای نظیر Live HDR+ که حتی پیش از عکسبرداری نیز نشان میدهد تصویری که به ثبت خواهد رسید چگونه خواهد بود، میتواند بسیاری از موبایلهای بالارده بازار از جمله آیفون 11 پرو را به چالش بکشد.
همانطور که گفتیم، وجود سنسور Soli در بالای نمایشگر باعث شده تا نوار مشکی رنگ کمی ضخیمتر شده باشد بنابراین افراد زیادی اعتقاد دارند به دلیل کاربردهای محدود این تکنولوژی، بهتر میبود کمپانی مالک اندروید آن را ابتدا پیشرفتهتر میکرد و بعد در محصولاتش قرار میداد.
پردازنده کووالکوم اسنپدراگون 855 به همراه رم 6 گیگابایتی قطعاً برای اجرای برنامهها و بازیها در سال 2019 کفایت خواهند کرد اما وقتی صحبت از دوربینی میشود که عکسهای باکیفیت و البته حجیم میگیرد، نباید انتظار داشته باشیم که ظرفیت حافظه 64 یا 128 گیگابایتی کافی باشد به خصوص اینکه وقتی میبینیم اسلات قرار دادن مموری کارت میکرو SD نیز وجود دارد، بیشتر تعجب میکنیم. به این نقطه ضعف، نبود جک هدفون 3.5 میلیمتری را نیز اضافه کنید.
یک اشتباه دیگر که بعید بود از گوگل سر بزند، قرار دادن باتری 2800 میلیآمپر بر ساعت در پیکسل 4 میباشد که بسیار ضعیف است. با وجود قابلیتهایی نظیر نرخ بازسازی 90 هرتزی، سنسور Soli و شیوه ناوبری مبتنی بر حرکات و . . .، این منبع نیرو قطعاً نمیتواند پاسخگو باشد. البته شاید بتوانیم شارژر سریع 18 واتی و پشتیبانی از تکنولوژی شارژ سریع را اقدامات گوگل برای جبران مافات در این زمینه از محصولش تلقی کنیم.
در مورد سیستم نرمافزاری این موبایل نیز بگوییم که آخرین نسخه اندروید یعنی ورژن 10 در پیکسل 4 وجود دارد و این یعنی باید خیالمان از بابت دریافت نسخههای جدیدتر این سیستم عامل حداقل به مدت 2 سال راحت باشد.
دیگر تغییر مهمی که در این دستگاه به چشم میخورد، استفاده از قابلیت تشخیص چهره به جای سنسور اسکنر اثر انگشت است. شاید افراد زیادی از این اتفاق راضی نباشند ولی گوگل وعده داده که این ویژگی بسیار سریع خواهد بود و امنیت زیادی خواهد داشت. گویا در دنیای امروز، سیستمهای بیومتریکی وجه تمایز استفادهکنندگان از گوشیهای هوشمند میباشند زیرا برخی تشخیص چهره و برخی شناسایی اثر انگشت را بر دیگری ترجیح میدهند و به علاوه، هستند هنوز هم کسانی که دوست دارند از همان قفلهای عددی یا اصطلاحاً پینها استفاده کنند.
یک ویژگی فوقالعاده دیگر، قابلیت Neural Core نامیده میشود. اگر به نظر شما فناوری Motion Sense که از سنسور Soli بهره میبرد هنوز آنطور که باید و شاید کامل نیست ولی گزینه درج زیرنویس به صورت زنده و با به کارگیری هوش مصنوعی که بدون نیاز به اینترنت انجام میشود، کاملاً کاربردی است. این قابلیت برای افرادی که میخواهند فیلم ببینند یا در ویدیوهای آموزشی سخنان معلم را یادداشت کنند، به کار خواهد آمد.